Συμπληρώθηκαν 21 χρόνια από το αδιανόητο έπος της κατάκτησης του Euro 2004 από την εθνική μας, ένα γεγονός που στιγμάτισε με χαρά, συγκίνηση και ενθουσιασμό μία ολόκληρη γενιά και ακόμα μνημονεύεται παγκοσμίως ως ένα ποδοσφαιρικό θαύμα που κινείται ανάμεσα στη σφαίρα του ονείρου και της πραγματικότητας...
Οι Έλληνες φίλαθλοι το έχουν καταφέρει όμως και αυτό, να διχαστούν ακόμα και σε μια μεγάλη εθνική ποδοσφαιρική επιτυχία, όπως αυτή της κατάκτησης του Euro. Στην παραφιλολογία των διαχρονικών οπαδικών συζητήσεων, ένα από τα δημοφιλή θέματα, έχει να κάνει με το ποια Ελληνική ομάδα συνέβαλε περισσότερο με τους παίκτες της στην κατάκτηση του Euro.
Το συγκεκριμένο debate προέρχεται κατά κύριο λόγο από φιλάθλους του Παναθηναϊκού που θέλουν να παρουσιάσουν την επιτυχία της εθνικής ως επιτυχία του Παναθηναϊκού, προσπαθώντας έτσι να δικαιώσουν αναδρομικά τον κορμό της ταπεινωμένης ομάδας της Ριζούπολης.
Στόχος τους επίσης να αποδείξουν ότι οι παίκτες του Παναθηναϊκού μπορούσαν να φέρουν τίτλους εκεί που δεν υπήρχε η «παράγκα της ΕΠΟ». Της ίδιας ΕΠΟ που με δική της διοίκηση, η εθνική κατέκτησε το Euro!
Η συζήτηση αυτή θα είχε βάση στην Ισπανία, καθώς πράγματι ο κορμός της Μπαρτσελόνα ήταν αυτός που έφερε τους τρεις συνεχόμενους τίτλους των Ισπανών (Euro 2008, Μουντιάλ 2010, Euro 2012) με Πικέ, Πουγιόλ, Ινιέστα, Τσάβι, Μπουσκέτς, Πέδρο έναντι Κασίγιας, Σέρχιο Ράμος, Τσάμπι Αλόνσο της Ρεάλ.
Ήταν τότε που η Μπαρτσελόνα του Γκουαρδιόλα κυριαρχούσε στην Ευρώπη, κατακτώντας δύο Champions League (2009 και 2011). Αλήθεια, καθιστά αυτό την Μπαρτσελόνα των 5 Champions League ιστορικά ανώτερη της Ρεάλ των 15 Champions League;
Αντίστοιχα αυτό το επιχείρημα έχει βάση στις εθνικές πόλο ανδρών και γυναικών της Ελλάδας που στηρίζονται σχεδόν απόλυτα στους αθλητές, τις αθλήτριες, αλλά και τους προπονητές του Ολυμπιακού.
Αλλά στο Euro 2004;
ΥΠΟΛΟΓΙΖΕΤΑΙ ΤΟ ΡΟΣΤΕΡ ΤΟΥ 2004 Ή ΠΟΥ ΓΑΛΟΥΧΘΗΚΑΝ ΟΙ ΠΑΙΚΤΕΣ;
Οι φίλαθλοι του Παναθηναϊκού επικαλούνται την παρουσία παικτών όπως του Τάκη Φύσσα, του Γιώργου Καραγκούνη και του Γιούρκα Σεϊταρίδη, παρότι δεν ανήκαν στον Παναθηναϊκό τότε. Ο Φύσσας αγωνιζόταν από το 2003 στην Μπενφίκα, ο Καραγκούνης επίσης από το 2003 στην Ίντερ και ο Σεϊταρίδης είχε αποκτηθεί επίσημα από την Πόρτο λίγο πριν το Euro. Μάλιστα βρέθηκε στα δικαστήρια με τον Παναθηναϊκό.
Αντίστοιχα, ο Ντέμης Νικολαΐδης προερχόταν από την ΑΕΚ, αλλά αγωνιζόταν από το 2003 στην Ατλέτικο Μαδρίτης.
Παρόλα αυτά, δεν περιλαμβάνουν στην συνεισφορά του Ολυμπιακού στο Euro τον Στέλιο Γιαννακόπουλο που τότε αγωνιζόταν στην Μπόλτον, παρότι είχε γαλουχηθεί και συνδέσει το όνομά του με τον Ολυμπιακό, όντας βασικό στέλεχος της ομάδας, καθώς είχε αγωνιστεί 7 συνεχόμενα χρόνια με την ερυθρόλευκη φανέλα κατακτώντας ισάριθμα πρωταθλήματα από τη σεζόν 1996/97 μέχρι το 3-0 της Ριζούπολης!
Ήταν μάλιστα ο άνθρωπος που λίγες μέρες μετά τη Ριζούπολη, πέτυχε το γκολ της νίκης της εθνικής στην Ισπανία που άνοιξε το δρόμο για την πρόκριση στα τελικά του Εuro 2004.
Επίσης, εντάσσουν στη συνεισφορά του Τριφυλλιού στο Euro τον βασικό γκολκίπερ της εθνικής Αντώνη Νικοπολίδη, ο οποίος όμως είχε ήδη συμφωνήσει με τον Ολυμπιακό, όπου θα ζούσε τις μεγαλύτερες στιγμές της καριέρας του!
Όπως βλέπουμε στο ρεπορτάζ της εποχής, 20 ημέρες πριν ξεκινήσει το Euro 2004, ο Νικοπολίδης είχε αποδοκιμαστεί έντονα στη φιέστα του ΠΑΟ για την κατάκτηση του «Δούρειου» πρωταθλήματος. Ήταν ξένο σώμα στον Παναθηναϊκό και είχε ήδη συμφωνήσει με τον Ολυμπιακό.
Αποτελώντας μέλος της «ερυθρόλευκης» οικογένειας, αγωνίστηκε στο Euro και ήταν ο βασικός τερματοφύλακας της εθνικής μας ομάδας. Αγωνίστηκε σε κάθε λεπτό της διοργάνωσης και κράτησε απαραβίαστη την εστία του σε όλα τα νοκ άουτ (προημιτελικό, ημιτελικό και τελικό)!
Στους Ερυθρόλευκους έζησε τις μεγαλύτερες στιγμές της καριέρας του και εκεί την ολοκλήρωσε. Ήταν για πάντα βασικός, σε αντίθεση με το Τριφύλλι, όπου για χρόνια ήταν αναπληρωματικός του Βάντσικ. Κατά τη διάρκεια του Euro, ήταν ψυχή τε και σώματι μέλος της οικογένειας του Ολυμπιακού.
Άραγε με το «πράσινο» σκεπτικό, σε ποια ομάδα θα έπρεπε να πιστωθεί ο mvp του Euro και αρχηγός της εθνικής Θοδωρής Ζαγοράκης; Στον ΠΑΟΚ όπου γαλουχήθηκε (μετέπειτα έγινε και πρόεδρός του) ή στην ΑΕΚ όπου αγωνιζόταν επισήμως την περίοδο του Euro;
Πόσες φορές δεν έχουμε ακούσει για τη δικαίωση του Ντέμη Νικολαΐδη «τον οποίον δεν άφησε η παράγκα να πάρει πρωτάθλημα στην Ελλάδα αλλά πήρε πρωτάθλημα Ευρώπης»; Ο Ντέμης αγωνίστηκε 145 λεπτά στο Euro χωρίς να σκοράρει, παρότι ήταν επιθετικός. Πόσο σημαντικότερα θεωρούνται από τα 108 λεπτά που αγωνίστηκε στο Euro ο Στέλιος Βενετίδης του Ολυμπιακού, ο οποίος αγωνίστηκε και στον τελικό με την Πορτογαλία, σε αντίθεση με τον Ντέμη;
Ο Γιάννης Γκούμας θεωρείται στέλεχος του κορμού της Ριζούπολης που δήθεν δικαιώθηκε με την κατάκτηση του Euro. Πόσο αγωνίστηκε ο Γκούμας στο Euro; Μηδέν λεπτά. Ήταν στην αποστολή όπως και οι Καφές-Γεωργιάδης-Κατεργιαννάκης του Ολυμπιακού.
Πόσο δικαιώθηκε ο κορμός της ομάδας του Παναθηναϊκού στη Ριζούπολη, όταν ο Ρεχάγκελ δεν κάλεσε στο Euro 2004 τον πρώτο σκόρερ του τριφυλλιού εκείνης της σεζόν Νίκο Λυμπερόπουλο;
Οι «πράσινοι» οπαδοί θέλουν να «πιστωθούν» το Euro, ενώ δεν είχαν στις τάξεις τους ούτε τον αρχηγό της εθνικής, ούτε τον mvp, ούτε τον πρώτο σκόρερ, ούτε τον σκόρερ κανενός γκολ των ιστορικών νοκ άουτ και επί της ουσίας ούτε τον τερματοφύλακα. Τι θα έπρεπε λοιπόν να ισχυριστούν οι οπαδοί του Άρη, όταν από την ομάδα τους προήλθαν ο πρώτος σκόρερ της εθνικής στο Euro Άγγελος Χαριστέας και ο βασικός αμυντικός Τραϊανός Δέλλας που πέτυχε το «ασημένιο-χρυσό» γκολ του ημιτελικού με την Τσεχία; Τι θα σκέπτονται άραγε οι οπαδοί του όταν ακούν διάφορους αστείους να αποδίδουν την κατάκτηση του Euro στο υποτιθέμενο «πράσινο» ευρωπαϊκό dna;
Η «ΚΟΚΚΙΝΗ» ΕΠΟ ΠΟΥ ΚΑΤΕΣΤΡΕΨΕ ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ
Πόσες φορές δεν έχουμε ακούσει ότι εκείνα τα χρόνια ο Ολυμπιακός δήθεν ήλεγχε την ΕΠΟ και ήταν πίσω από τις επιλογές της; Πόσες φορές δεν δέχτηκε κριτική «το σύστημα του Ολυμπιακού» για την επιλογή Ρανιέρι μεταγενέστερα ή για τις ήττες από τα Νησιά Φερόε; Άρα λοιπόν, γιατί δεν πιστώνεται ως επιτυχία της δήθεν «ερυθρόλευκης ΕΠΟ» η κατάκτηση του Euro;
Η ΕΠΟ των «πέτρινων χρόνων» του Ολυμπιακού χρεώθηκε το Μουντιάλ 1994 και η ΕΠΟ που δήθεν ήλεγχε ο Ολυμπιακός, πιστώνεται το Euro 2004:
Η ΨΕΥΤΙΚΗ ΘΕΩΡΙΑ ΠΟΥ ΛΗΣΜΟΝΕΙ ΤΟΥΣ ΞΕΝΟΥΣ ΠΑΙΚΤΕΣ
Η θεωρία των οπαδών του Παναθηναϊκού, είναι η εξής: «Ήμασταν καλύτεροι στην Ευρώπη, αλλά στην Ελλάδα δεν παίρναμε πρωταθλήματα λόγω της παράγκας. Οι δικοί μας παίκτες πήραν το Euro. Το ότι ο ΠΑΟ ήταν καλύτερος αποδεικνύεται και από το ότι ο Ολυμπιακός δεν είχε πολλούς παίκτες στην εθνική του Euro». Βέβαια το αν έκλεψε κάποιος το πρωτάθλημα εκείνης της περιόδου στην Ελλάδα, μπορείτε να το διαπιστώσετε, διαβάζοντας σε αυτόν τον σύνδεσμο.
Από κει και πέρα, ένας σύλλογος δεν έχει μόνο Έλληνες παίκτες. Συνεπώς, ακόμα και αν ίσχυαν οι θεωρίες του Παναθηναϊκού για το Euro, δεν θα σήμαιναν κάτι, καθώς ο Ολυμπιακός είχε κορυφαίους ξένους παίκτες (Τζιοβάνι, Ριβάλντο, Καρεμπέ, Ζάχοβιτς, κτλ). Ο Σεϊταρίδης είχε κατακτήσει Euro με την Ελλάδα; Οκ, και ο Ριβάλντο είχε κατακτήσει Μουντιάλ με την εθνική Βραζιλίας 2 χρόνια πριν...
Ο δε Κριστιάν Καρεμπέ είχε κατακτήσει και Μουντιάλ και Euro και Champions League...
Επίσης, ο Τζιοβάνι είχε κατακτήσει κύπελλο κυπελλούχων Ευρώπης, ευρωπαϊκό super cup και Κοπα Αμέρικα και ο Ζε Ελίας κύπελλο ΟΥΕΦΑ.
ΤΑ ΠΡΟΚΡΙΜΑΤΙΚΑ
Το λάθος που όλοι κάνουν είναι ότι ξεχνούν τα προκριματικά του Euro που ξεκίνησαν τον Σεπτέμβριο του 2002 και ολοκληρώθηκαν τον Οκτώβριο του 2003. Μάλιστα η εθνική μας ξεκίνησε με δύο ήττες και ο Ρεχάγκελ ήταν έτοιμος να απολυθεί και να αντικατασταθεί από τον Γιάννη Κυράστα.
Εφημερίδα «Τα Νέα», 14/10/2002, μετά την ήττα της εθνικής μας στη 2η αγωνιστική των προκριματικών του Euro 2004. Τελικά η εθνική μας, όχι απλά προκρίθηκε στο Euro, αλλά το κατέκτησε κιόλας...
Η συνεισφορά του Ολυμπιακού ήταν καθοριστική στον μαραθώνιο των προκριματικών. Βασικό στέλεχος σε όλες τις μάχες ήταν ο αγαπημένος του Ότο Ρεχάγκελ Παρασκευάς Άντζας. Βασικά στελέχη επίσης οι Βενετίδης και Νταμπίζας. Σημείο-κλειδί στην πρόκριση της εθνικής μας το γκολ του Στέλιου Γιαννακόπουλου το 2003 στο διπλό με 0-1 επί της Ισπανίας. Βασικός και ο Χρήστος Πατσατζόγλου που τραυματίστηκε πριν το Euro. Χρόνο συμμετοχής είχε και ο Λάμπρος Χούτος.
ΕΠΙΜΥΘΙΟ
Απαντώντας στον τίτλο του άρθρου μας, αν πρέπει να αποδώσουμε σε μια ομάδα την κατάκτηση του Euro, αυτή είναι η ομάδα των ξένων πρωταθλημάτων. Η αλήθεια είναι ότι οι παραστάσεις πολλών διεθνών από τα ξένα πρωταθλήματα, σε συνδυασμό με την παρουσία του Γερμανού προπονητή Ότο Ρεχάγκελ, ήταν οι βασικοί συντελεστές του θριάμβου του 2004.
Αυτή ήταν η βασική διαφορά της εθνικής του θριάμβου του 2004 με την εθνική της ταπείνωσης του 1994, της οποίας οι παίκτες δεν είχαν περάσει τα σύνορα ούτε για διακοπές, ενώ οι παίκτες του 2004 είχαν παραστάσεις από τα μεγάλα ευρωπαϊκά πρωταθλήματα.
Αυτοί είναι οι διεθνείς του 2004 που αγωνίζονται εκείνη την εποχή στα 5 κορυφαία πρωταθλήματα της Ευρώπης:
Αγγλία: Γιαννακόπουλος (Μπόλτον), Νταμπίζας (Λέστερ).
Ισπανία: Νικολαΐδης (Ατλέτικο Μαδρίτης).
Ιταλία: Καραγκούνης (Ίντερ), Δέλλας (Ρόμα), Βρύζας (Φιορεντίνα).
Γερμανία: Χαριστέας (Βέρντερ Βρέμης).
Πορτογαλία: Φύσσας (Μπενφίκα).
Εμπειρία από το εξωτερικό είχαν και άλλοι παίκτες, όπως ο Ζαγοράκης και ο Τσιάρτας.
Σε κάθε περίπτωση, το Euro 2004 είχε και ερυθρόλευκο χρώμα και πράσινο και κιτρινόμαυρο και ασπρόμαυρο και κιτρινόμαυρο χρώμα του Βορρά. Το βασικό χρώμα του όμως ήταν γαλανόλευκο. Οι Έλληνες ενώθηκαν, κάτι που κάνουν σπάνια και γι αυτό πέτυχαν. Το Euro 2004 ανήκει στο Ελληνικό ποδόσφαιρο. Διοίκηση της ΕΠΟ και Έλληνες παίκτες ελληνικών και ξένων ομάδων, συνέβαλαν τα μέγιστα τόσο στην πρόκριση της Εθνικής στο Euro, όσο και στην κατάκτηση του τροπαίου.
Καμία ελληνική ομάδα δεν δικαιούται κάτι παραπάνω από την ιστορική πίτα εκείνου του μαγικού καλοκαιριού...
ΥΓ.1: Αυτές είναι οι σημαντικότερες στιγμές του ελληνικού ποδοσφαίρου, οι μοναδικοί τίτλοι της UEFA που έχουν έρθει στη χώρα: Η Γέννηση, η πρώτη Ανάσταση και η Ανάσταση:
ΥΓ.2: Βρισκόμαστε στο 2025 και ακόμα η Ελλάδα έχει παραπάνω Euro από την Αγγλία και τα ίδια με Ολλανδία και Πορτογαλία...
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου