Η Αθλητική διαπλοκή ανοίγει τον φάκελο Γουέμπλεϊ, συγκεντρώνοντας όλα τα ντοκουμέντα που έχουν δει το φως και αποδομεί μία προς μία τις «πράσινες» απαντήσεις στο μεγαλύτερο αφιέρωμα...
Στο άρθρο αυτό θα σας παρουσιάσουμε όλο το παρασκήνιο της πορείας του Παναθηναϊκού στον τελικό του κυπέλλου πρωταθλητριών Ευρώπης τη σεζόν 1970/71.
Θα προχωρήσουμε όμως και ένα βήμα παραπέρα, παραθέτοντας και αντικρούοντας τα επιχειρήματα «πράσινων» σελίδων και ιστορικών, ο οποίοι θεωρούν ότι έχουν απαντήσει σε όλες τις κατηγορίες που έχουν ακουστεί.
Εισαγωγικά, θυμίζουμε ότι ο Παναθηναϊκός απέκλεισε στους «32» την Ζενές Ες από το Λουξεμβούργο, στους «16» την Σλόβαν Μπρατισλάβας από την Τσεχοσλοβακία, στα προημιτελικά την αγγλική Έβερτον (με 2 ισοπαλίες χάρη στο εκτός έδρας γκολ) και στα ημιτελικά τον Ερυθρό Αστέρα απο την Γιουγκοσλαβία (με μία ήττα και μία νίκη και πάλι χάρη στο εκτός έδρας γκολ). Στον τελικό του Γουέμπλεϊ, ηττήθηκε από τον Άγιαξ με το «σβηστό» 2-0.
Ουσιαστικά μόνο στους αγώνες των «32» με την άσημη Ζενές Ες δεν υπήρξαν σκιές, αφού ακόμα και για ματς των «16» με την Σλόβαν υπήρξε δημοσίευμα της γερμανικής Bild για δωροδοκία, με εμπλοκή των αδελφών Τσάπκοβιτς, οι οποίοι αγωνίζονταν στην ομάδα της Τσεχοσλοβακίας.
Ακολούθησε η προημιτελική φάση απέναντι στην Έβερτον. Βέβαια τα πολύ σοκαριστικά συνέβησαν στα ημιτελικά απέναντι στον Ερυθρό Αστέρα. Ας κάνουμε όμως πρώτα «ζέσταμα» για να δούμε τι συνέβη στους αγώνες με την Έβερτον.
1. ΠΡΟΗΜΙΤΕΛΙΚΗ ΦΑΣΗ
ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ - ΕΒΕΡΤΟΝ
Ο Παναθηναϊκός απέκλεισε τους Άγγλους με δύο ισοπαλίες χάρη στον κανονισμό του εκτός έδρας γκολ (1-1 στην Αγγλία και 0-0 στη Λεωφόρο).
Α. Ο ΓΑΛΛΟΣ ΔΙΑΙΤΗΤΗΣ ΤΗΣ ΛΕΩΦΟΡΟΥ ΠΛΟΥΤΙΖΕΙ ΣΤΟΝ ΙΠΠΟΔΡΟΜΟ ΤΟΥ ΦΑΛΗΡΟΥ
Ο μακαρίτης Φίλιππος Συρίγος ήταν από τους πιο γνωστούς και έμπειρους αθλητικούς δημοσιογράφους της Ελλάδας. Είναι γνωστό ότι ήταν προσκείμενος στο αντιολυμπιακό στρατόπεδο, ενώ εποχή άφησαν τα άρθρα του κατά της παραχώρησης προς ανακατασκευή του σταδίου Καραϊσκάκη στον Ολυμπιακό.
Σήμερα θα υπενθυμίσουμε ένα βίντεο από τηλεοπτική του εκπομπή τη δεκαετία του 1980 με προσκεκλημένο τον παλαίμαχο παίκτη του Παναθηναϊκού από την εποχή του Γουέμπλεϊ Αριστείδη Καμάρα.
Αρχικά, ο Φίλιππος Συρίγος αναφέρεται μπροστά στον Καμάρα στις φήμες που είχαν ακουστεί από το εξωτερικό για το παρασκήνιο των προκρίσεων του ΠΑΟ επί της Σλόβαν Μπρατισλάβας και του Ερυθρού Αστέρα.
Πέραν αυτού, ο δημοσιογράφος κατέθεσε στην ίδια εκπομπή τη δική του μαρτυρία ότι είχε δει στην Αθήνα τον Γάλλο διαιτητή της ρεβάνς Παναθηναϊκός-Έβερτον Ελλιέ στον ιππόδρομο μαζί με κάποιους που του έδιναν διαρκώς λεφτά, λέγοντάς του ότι κερδίζει...
Μάλιστα, όσα είπε ο Φ. Συρίγος ως προσωπική του μαρτυρία, επιβεβαιώνονται από δημοσίευμα της εποχής του 1971 (αρχείο ratm) :
Το αντεπιχείρημα των «πράσινων» ιστορικών για τον Ιππόδρομο:
«Οι φήμες είναι καφενειακές»
Για τα περί ιπποδρόμου, οι ιστορικοί της ομάδας του τριφυλλιού δεν απάντησαν ποτέ επί της ουσίας. Σε άρθρο του στο SDNA, ο Αριστοτέλης Μπενόγλου περιορίστηκε να χαρακτηρίσει αναιτιολόγητα «καφενειακές» τις φήμες αυτές, χωρίς κανέναν περαιτέρω σχολιασμό.
Μάλιστα πιάστηκε... ανενημέρωτος, γιατί νόμιζε ότι, τα περί ιπποδρόμου, αφορούσαν τον Ισπανό διαιτητή του ημιτελικού με τον Ερυθρό Αστέρα, ενώ στην πραγματικότητα αφορούσαν τον Γάλλο διαιτητή του προημιτελικού με την Έβερτον.
Έτσι το δημοσίευμα της εποχής, αλλά και η μεταγενέστερη μαρτυρία του Φ. Συρίγου μπροστά στον Καμάρα, έχουν μείνει αναπάντητα.
Β. Η ΔΙΑΙΤΗΣΙΑ ΜΕ ΤΗΝ ΕΒΕΡΤΟΝ ΣΤΗ ΛΕΩΦΟΡΟ
Αξίζει όμως να θυμηθούμε τι είχε ακουστεί για τη διαιτησία στον αγώνα με την Έβερτον. Θυμίζουμε ότι στην Αγγλία, ο αγώνας Έβερτον-ΠΑΟ έληξε ισόπαλος 1-1 και στη Λεωφόρο ισόπαλος 0-0. Έτσι, ο Παναθηναϊκός προκρίθηκε χάρη στο εκτός έδρας γκολ.
Όπως βλέπουμε, τόσο ο αγγλικός Τύπος, όσο και ο προπονητής της Έβερτον, «έβραζαν» κατά του διαιτητή, ο οποίος πάντως δεν προβληματίστηκε και συνέχισε τη ζωή του. Μάλιστα έφυγε πολύ πλουσιότερος από την Ελλάδα χάρη στην επιτυχία του στον ιππόδρομο...
Ο Άγγλος συγγραφέας Brian Glanville, στο βιβλίο του «Champions of Europe», ανέφερε επίσης ότι ο Παναθηναϊκός ευνοήθηκε εξόφθαλμα από τον Γάλλο διαιτητή και ότι η Έβερτον δεν πήρε ούτε σφύριγμα.
Το αντεπιχείρημα των «πράσινων» ιστορικών για τη διαιτησία με την Έβερτον
Καμία απάντηση!
Οι ιστορικοί του Παναθηναϊκού δεν έχουν απαντήσει ποτέ για τη διαιτητική εύνοια της ομάδας τους στον αγώνα με την Έβερτον στην Λεωφόρο...
Η Δέσποινα Παπαδοπούλου συγχαίρει τον Μίμη Δομάζο μετά την πρόκριση του ΠΑΟ επί της Έβερτον.
Περνάμε όμως στα ημιτελικά, όπου η κατάσταση αγριεύει επικίνδυνα...
2. ΗΜΙΤΕΛΙΚΗ ΦΑΣΗ
ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ - ΕΡΥΘΡΟΣ ΑΣΤΕΡΑΣ
Οι αναφορές για τον αγώνα με την Έβερτον, ήταν απλά το ορεκτικό. Το κυρίως πιάτο της υπόθεσης Γουέμπλεϊ αφορά την ημιτελική φάση.
ΔΕΣΠΟΙΝΑ/ΑΣΛΑΝΙΔΗΣ/ΑΡΧΗΓΕΙΟ ΣΤΡΑΤΟΥ/ΔΙΕΘΝΗ ΜΜΕ/ΟΣΤΟΙΤΣ
Στον πρώτο ημιτελικό με τον Ερυθρό Αστέρα, ο Παναθηναϊκός ηττήθηκε στο Βελιγράδι με το βαρύ 4-1. Στη ρεβάνς της Λεωφόρου, η γιουγκοσλαβική ομάδα έπαιξε νωχελικά και ηττήθηκε με 3-0, με αποτέλεσμα να αποκλειστεί λόγω του κανονισμού του εκτός έδρας γκολ.
Αν στον αγώνα με την Έβερτον το ζητούμενο ήταν η διαιτησία, στον αγώνα με τον Ερυθρό Αστέρα οι φήμες μιλούσαν για την απόδοση των Σέρβων παικτών...
Α. Η ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ
Κορωνίδα των αποκαλύψεων, θεωρείται η περίφημη συνέντευξη της Δέσποινας Παπαδοπούλου στην εκπομπή «Οι Φάκελοι» του Αλέξη Παπαχελά το 2007 στο Mega. Όμως οι φήμες και τα στοιχεία προϋπήρχαν. Η συνέντευξη εκείνη, ήταν το κερασάκι στην τούρτα.
Η χήρα του δικτάτορα Παπαδόπουλου, μίλησε για χρηματισμό της χούντας προς τους Γιουγκοσλάβους προκειμένου να προκριθεί ο Παναθηναϊκός στον τελικό του Γουέμπλεϊ, αποκλείοντας στη Λεωφόρο τον Ερυθρό Αστέρα.
Πιο συγκεκριμένα, ανέφερε ότι στη διάρκεια της ρεβάνς της Λεωφόρου, ο Στυλιανός Παττακός (νούμερο 2 της χούντας και στενός συνεργάτης του συζύγου της), της εκμυστηρεύθηκε: «Το πληρώσαμε και θα το πάρουμε το παιχνίδι».
Συμπλήρωσε επίσης η Δέσποινα ότι ο Γιουγκοσλάβος πρέσβης που βρισκόταν στις θέσεις των επισήμων της Λεωφόρου, της είπε: «Μην στεναχωριέστε κυρία Παπαδοπούλου, το πληρώσατε και θα το πάρετε»!
Με λίγα λόγια, η Δέσποινα, χωρίς να έχει κανένα σχετικό συμφέρον, περιέγραψε με κάθε λεπτομέρεια, εκφραστικότατα και αναλυτικότατα, σε εντελώς ανύποπτο χρόνο, ένα περιστατικό που ρίχνει τεράστιες και πολύ σοβαρές σκιές στην πορεία του Παναθηναϊκού μέχρι το Γουέμπλεϊ.
Το πρώτο αντεπιχείρημα των «πράσινων» ιστορικών για τη Δέσποινα:
«Δεν λαμβάνουμε σοβαρά υπ' όψη τη Δέσποινα γιατί έλεγε ότι δεν γινόταν βασανιστήρια επί χούντας»
Το πρώτο επιχείρημά των φίλων του ΠΑΟ, είναι το εξής:
«Μα καλά θα πιστέψουμε μια γυναίκα που έχει δηλώσει ότι δεν γινόταν βασανιστήρια επί χούντας και ότι ο Αλέξανδρος Παναγούλης περνούσε καλά στη φυλακή και έπαιζε τένις;»
Επίσης, οι ιστορικοί του Παναθηναϊκού επικαλούνται ότι ο αντιπρόεδρος των χουντικών κυβερνήσεων Στυλιανός Παττακός, διέψευσε τη Δέσποινα για το Γουέμπλεϊ:
Εδώ όμως γιατί δεν τους ενοχλεί ότι και ο Παττακός είχε αρνηθεί ότι γίνονταν βασανιστήρια επί χούντας; Γιατί δεν τους ενοχλεί ότι έλεγε ότι οι εξόριστοι στην Μακρόνησο καλοπερνούσαν, τρώγοντας αστακούς; Παρόλα αυτά, τον θεωρούν έγκυρο!
Παραλείπουν επίσης να αναφέρουν ότι παραδέχτηκε η Δέσποινα στην ίδια συνέντευξη ότι, επί χούντας, «έπεφτε ξύλο», τη στιγμή που περιέγραφε αναλυτικά ένα άλλο περιστατικό (δείτε εδώ το σχετικό απόσπασμα).
Το δεύτερο αντεπιχείρημα των «πράσινων» ιστορικών για τη Δέσποινα:
«Ο διάλογος αυτός δεν έγινε και εν πάση περιπτώσει έγινε για πλάκα!»
Οι «πράσινοι» ιστορικοί επικαλούνται ότι, σύμφωνα με τον Παττακό, ο επίμαχος διάλογος με τη Δέσποινα Παπαδοπούλου δεν έγινε καν και ότι ο βιογράφος του ανέφερε ότι έγινε χάριν αστεϊσμού!
Δηλαδή τη μία μας λένε ότι ο διάλογος δεν έγινε και την άλλη ότι ο Παττακός, ως άλλος Φερεντίνος, αποφάσισε να κάνει φάρσα στη Δέσποινα, βάζοντας στον κόλπο και τον Γιουγκοσλάβο πρέσβη (!) και τόσες δεκαετίες μετά δεν της αποκάλυψε ότι της έκανε πλάκα!
Δεν μας εξηγεί όμως κανένας και ποτέ, τι λόγο είχε η Δέσποινα να πει αυτό το ψέμα. Για τα βασανιστήρια είχε κάθε λόγο να πει ψέματα. Τα έλεγε γιατί αυτό συμφέρει τη μνήμη του άντρα της και του καθεστώτος.
Τι όφελος είχε όμως να πει όσα είπε για το Γουέμπλεϊ; Γιατί να σκηνοθετήσει τέτοιους διαλόγους που μάλιστα τους παρέθεσε αναλυτικά και λεπτομερώς, αναφέροντας και συγκεκριμένες ατάκες;
Η απάντηση είναι απλή: Προφανώς, δεν θα παραδεχόταν ευθέως η Δέσποινα ότι γίνονταν βασανιστήρια. Υπό το πρίσμα της ιστορίας, έχουν πολύ σοβαρότερη διάσταση τα βασανιστήρια, οι εξορίες, το Πολυτεχνείο και η τραγωδία της Κύπρου συγκριτικά με το ποδόσφαιρο που είναι κάτι πιο «ελαφρύ» και ψυχαγωγικό, άρα δεν θα την ενοχλούσε να το παραδεχτεί.
Άλλωστε, για τους πιο παρατηρητικούς, ο Αλέξης Παπαχελάς λέει αρχικά στην Δέσποινα: «Για πείτε μου αυτή την ιστορία για το Γουέμπλεϊ». Είναι προφανές λοιπόν ότι η χήρα του δικτάτορα είχε αναφέρει τη συγκεκριμένη ιστορία και off the record. Γιατί να το κάνει off the record; Γιατί να βγάλει κάτι από το μυαλό της μιλώντας με τον δημοσιογράφο ιδιωτικά;
Δέσποινα Παπαδοπούλου και Στυλιανός Παττακός στις θέσεις των επισήμων της Λεωφόρου μετά τη λήξη του ημιτελικού ΠΑΟ-Ερυθρός Αστέρας.
Β. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΑΣΛΑΝΙΔΗΣ, Γ.Γ.Α. ΧΟΥΝΤΑΣ:
«ΝΑΙ, ΔΩΡΟΔΟΚΗΣΑΜΕ!»
Αφήνουμε τη Δέσποινα και συνεχίζουμε με τον Κωνσταντίνο Ασλανίδη, ο οποίος ήταν ο άνθρωπος της χούντας στον αθλητισμό. Γενικός γραμματέας αθλητισμού, ο οποίος μάλιστα υπήρξε εγγεγραμμένο μέλος στον Παναθηναϊκό και ήταν ο αρχηγός της αποστολής της ομάδας στο Γουέμπλεϊ. Φανταστείτε δηλαδή να ήταν αρχηγός της αποστολής του Ολυμπιακού για το Conference League ο Βρούτσης!
Μετά τη χούντα, ο Ασλανίδης, είχε κάνει τις εξής δηλώσεις (εφημερίδα «Βραδυνή», 11/02/1975, αρχείο Ratm) :
Ήταν ξεκάθαρο ότι φωτογράφιζε τον Ερυθρό Αστέρα Βελιγραδίου. Το Δ.Σ. του Παναθηναϊκού προειδοποίησε με μηνύσεις («Αθλητική Ηχώ», 15/02/1975), οι οποίες όμως δεν κατατέθηκαν ποτέ...
Το αντεπιχείρημα των «πράσινων» ιστορικών για τον Ασλανίδη
Η μπάλα στην εξέδρα!
Όταν η κουβέντα φτάνει στον Ασλανίδη, υπάρχει αμηχανία και οι ιστορικοί και οπαδοί του τριφυλλιού, πάνε την κουβέντα αλλού, όπως στο ότι ο Ασλανίδης ήταν φίλαθλος του Ηρακλή (κάτι αδιάφορο) και ότι ήθελε να καπηλευθεί την πορεία του ΠΑΟ. Κουβέντα όμως για την ταμπακιέρα της αποκάλυψης που έκανε...
Το ερώτημα λοιπόν παραμένει: Ο άνθρωπος του αθλητισμού στην χούντα, δήλωσε ότι έγιναν δωρεές σε σύλλογο γειτονικής χώρας για να διευκολυνθεί η πορεία Ελληνικής ομάδας σε Ευρωπαϊκή διοργάνωση. Τι λέτε να εννοούσε;
Γ. ΤΟ ΕΓΓΡΑΦΟ ΤΟΥ ΑΡΧΗΓΕΙΟΥ ΣΤΡΑΤΟΥ
Αφήνουμε τον Ασλανίδη και περνάμε στο αρχηγείο στρατού. Σε έγγραφο-ντοκουμέντο του αρχηγείου στρατού τον Μάιο του 1971, αναφέρεται ότι «η νίκη του Παναθηναϊκού επί του Ερυθρού Αστέρα εξαγοράστηκε έναντι 3 εκατομμυρίων δραχμών»:
Το αντεπιχείρημα των «πράσινων» ιστορικών για το έγγραφο
«Από τον τελικό θα εισέπραττε περισσότερα ο Ερυθρός Αστέρας»
Οι ιστορικοί του Παναθηναϊκού, επικαλούνται ότι τα έσοδα των φιναλίστ του τελικού από τα τηλεοπτικά, ήταν μεγαλύτερα από το ποσό των 3 εκατ. δρχ. που αναφέρει το έγγραφο περί χρηματισμού, άρα δεν θα είχε λόγο ο Ερυθρός Αστέρας να χρηματιστεί με 3 εκατομμύρια.
Παραλείπουν βέβαια να πουν ότι το ποσό που δίνεται από την ΟΥΕΦΑ, προορίζεται υπέρ του σωματείου και δεν κατευθύνεται στους παίκτες μίας ομάδας κομμουνιστικής χώρας. Αν όμως δωροδοκήθηκαν κάποιοι παίκτες; Ή κάποιοι μεμονωμένοι παράγοντες;
Το μαύρο χρήμα λοιπόν μπορεί να πάει σε συγκεκριμένες τσέπες και κάλλιστα θα μπορούσε να είναι και μεγαλύτερο από τα επισήμως αναφερόμενα στα στρατιωτικά έγγραφα της εποχής.
Όπως θα δούμε ακριβώς παρακάτω, τα δημοσιεύματα του διεθνούς Τύπου βοούσαν και έκαναν λόγο για πολύ μεγαλύτερα χρηματικά ποσά...
Δ. Ο ΔΙΕΘΝΗΣ ΤΥΠΟΣ ΒΟΑ...
Αφήνουμε το αρχηγείο στρατού και περνάμε στα διεθνή ΜΜΕ.
Έναν χρόνο μετά την πτώση της χούντας, η εφημερίδα «Ελευθεροτυπία», παρουσίασε μία έρευνα με όσα γράφτηκαν στον διεθνή Τύπο σχετικά με τα παρασκήνια του Γουέμπλεϊ. Σας παρουσιάζουμε τα συγκλονιστικά δημοσιεύματα...
«Ελευθεροτυπία», 25/06/1975
Αρχείο Αθλητικής διαπλοκής
Όπως θα δείτε, γίνεται αναφορά σε λεφτά του Ωνάση, σε εξαγορά του προεδρείου του Ερυθρού Αστέρα, σε εξαγορά παικτών του Ερυθρού Αστέρα, κτλ. Αναλυτικά:
Αποκαλύφθηκε επίσης, ότι με εντολή Ασλανίδη, κατάσχονταν οι ξένες εφημερίδες που έκαναν αναφορά στον ημιτελικό με τον Ερυθρό Αστέρα, ενώ μετά την πτώση της χούντας, υπήρξε και ανάθεση έρευνας σε ανακριτή για την υπόθεση...
Ακόμα και στις μέρες μας, ο διεθνής Τύπος εξακολουθεί να βοά, μισό αιώνα μετά το Γουέμπλεϊ. Χαρακτηριστικό ήταν ένα δημοσίευμα της ισπανικής «Marca» το 2020:
Αλήθεια, για ποιο λόγο τόσες πολλές εφημερίδες από τόσες πολλές και διαφορετικές χώρες (Γερμανία, Ιταλία, Ουγγαρία, Ισπανία, κτλ) και σε διαφορετικές εποχές (1970s, 2020), έκαναν λόγο για δωροδοκίες και σκάνδαλα αναφορικά με την πρόκριση του Παναθηναϊκού στο Γουέμπλεϊ;
Ήταν δάκτυλοι του Ολυμπιακού; Είχαν κάποιο συμφέρον οι χώρες αυτές και συνωμότησαν τα ΜΜΕ τους κατά του Παναθηναϊκού; Γιατί δεν υπήρξαν αντίστοιχα δημοσιεύματα και στους υπόλοιπους τελικούς κυπέλλου πρωταθλητριών της εποχής;
Το αντεπιχείρημα των «πράσινων» ιστορικών για τα διεθνή δημοσιεύματα και τις κατασχέσεις των εφημερίδων:
ΚΑΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ!
Καμία απολύτως απάντηση δεν έχει δοθεί για τα σοκαριστικά δημοσιεύματα του διεθνούς Τύπου που βοούσε, καθώς επίσης και για τις κατασχέσεις των ξένων εφημερίδων από τη χούντα.
Ε. Η ΔΗΛΩΣΗ ΠΑΙΚΤΗ ΤΟΥ ΕΡΥΘΡΟΥ ΑΣΤΕΡΑ ΓΙΑ ΑΝΕΞΗΓΗΤΗ ΑΠΟΔΟΣΗ ΤΩΝ ΣΥΜΠΑΙΚΤΩΝ ΤΟΥ ΚΑΙ ΠΑΡΑΣΚΗΝΙΑ ΠΟΥ ΙΣΩΣ ΕΚΡΙΝΑΝ ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ
Ένας από τους καλύτερους ποδοσφαιριστές του Ερυθρού Αστέρα εκείνης της εποχής, ήταν ο Στέφαν Οστόιτς, ο οποίος μάλιστα πέτυχε 3 γκολ στον πρώτο ημιτελικό Ερυθρός Αστέρας-Παναθηναϊκός 4-1. Ο άνθρωπος αυτός, έκανε μια σοβαρή καταγγελία εκείνη την εποχή.
Μιλώντας το 1976 στο «Φως» (αρχείο Ratm), χαρακτήρισε ανεξήγητη την απόδοση του Ερυθρού Αστέρα στη ρεβάνς της Λεωφόρου. Δεν άφησε δηλαδή αιχμές για τη διαιτησία (κάτι που μπορεί να έκρυβε ένα παράπονο), αλλά για την απόδοση των ίδιων του των συμπαικτών, λέγοντας ευθέως ότι το αποτέλεσμα ίσως κρίθηκε στα παρασκήνια...
«Πράσινοι» ιστορικοί:
«Κανένας παίκτης του Ερυθρού Αστέρα δεν παραδέχτηκε ότι χρηματίστηκε!»
Εδώ διαβάζουμε ότι δεν υπάρχει καμία παραδοχή από παίκτη του Ερυθρού Αστέρα ότι εξαγοράστηκε, άρα ακόμα και αν εξαγοράστηκαν, μάλλον δεν μας ενδιαφέρει!
Ωραία λογική που τσακίζει κόκκαλα, λες και θα έβγαινε κάνεις να ομολογήσει ότι έχει κάνει τέτοιο έγκλημα κατά της ομάδας του και της χώρας του. Παρόλα αυτά, η περίφημη δήλωση του Οστόιτς μένει ασχολίαστη...
Από κει και πέρα, αν γνωρίζετε πολλές περιπτώσεις ανθρώπων που παραδέχονται δημόσια κάτι τόσο ντροπιαστικό, όπως ότι χρηματίστηκαν για να χάσουν, ας μας το πείτε...
ΣΤ. Τρία ακόμα «πράσινα» αντεπιχειρήματα για τις κατηγορίες
«Η χούντα δεν θα συνεργαζόταν με κομμουνιστικό κράτος!»
Ένα ακόμα αντεπιχείρημα είναι ότι δεν θα χρημάτιζε ποτέ η ακροδεξιά ελληνική χούντα μία ομάδα του κομμουνιστικού καθεστώτος του Τίτο στην Γιουγκοσλαβία:
Το συγκεκριμένο επιχείρημα δείχνει πλήρη έλλειψη γνώσεων γεωπολιτικής, καθώς στη διεθνή πολιτική, η ιδεολογία των καθεστώτων, είναι πλήρως αδιάφορη.
Για παράδειγμα, όπως είχε αναφέρει επανειλημμένα ο Στυλιανός Παττακός, η στάση της Σοβιετικής Ένωσης απέναντι στην χούντα ήταν «φιλικοτάτη» (08:31 του βίντεο). Με την πάροδο των δεκαετιών είδαμε τους Αμερικανούς να εξοπλίζουν ισλαμιστές εξτρεμιστές, ενώ ακόμα και σήμερα η Δύση δεν ενοχλείται από τη ναζιστική ιδεολογία των ταγμάτων Αζόφ.
Με λίγα λόγια, η ιδεολογία του καθεστώτος του Τίτο, δεν θα αποτελούσε εμπόδιο για την χούντα του Παπαδόπουλου, ούτε το ανάποδο. Εξ ου και οι χαριεντισμοί με τον Γιουγκοσλάβο πρέσβη στη Λεωφόρο.
«Πώς χρηματίστηκαν, αφού έχαναν ευκαιρίες;»
Το επόμενο αντεπιχείρημα, θυμίζει λογική γυμνασιόπαιδων. Επικαλούνται κάποιες χαμένες ευκαιρίες του Ερυθρού Αστέρα στη Λεωφόρο και ισχυρίζονται ότι δεν γίνεται να υπήρξε δωροδοκία του αντιπάλου και να χάνει ευκαιρίες.
Μια στιγμή όμως! Εσείς δεν έχετε παραδεχτεί ότι οι ίδιοι οι Γιουγκοσλάβοι κατηγορούσαν τους συμπατριώτες τους παίκτες του Ερυθρού Αστέρα ως στημένους;
Αν όντως έχαναν τόσες ευκαιρίες όπως εσείς λέτε, τότε γιατί τους κατηγόρησαν; Αφού ο Ερυθρός Αστέρας ήταν τόσο καλός στη Λεωφόρο, γιατί τους χαρακτήριζαν στημένους στην ίδια τους τη χώρα;
Επίσης, εάν ευσταθούν τα περί χρηματισμού και δωροδοκιών, κανείς δεν είπε ότι χρηματίστηκαν υποχρεωτικά όλοι οι παίκτες. Αυτό θα ήταν από αυτοκτονικό έως ανέφικτο. Οι «χαμένες ευκαιρίες» δεν σημαίνουν τίποτα απολύτως. Θα μπορούσε ακόμα και να αποκλειστεί ο Παναθηναϊκός παρά το πλεονέκτημα που είχε στην περίπτωση που ισχύουν τα καταγγελλόμενα.
«Γιατί δεν πήραμε το κύπελλο αφού δωροδοκήσαμε; Τελείωσαν τα λεφτά;»
Όσο περνούν τα επιχειρήματα, τόσο χαμηλώνει το επίπεδο. Το προηγούμενο ήταν επιχείρημα γυμνασίου, τώρα φτάσαμε στο δημοτικό.
Είναι τουλάχιστον αστείο να πιστεύει κανείς ότι θα μπορούσε η χούντα να δωροδοκήσει Ολλανδούς ποδοσφαιριστές του Άγιαξ, προερχόμενους από μία σύγχρονη και ευημερούσα οικονομία. Ούτε τον Άγιαξ μπορούσε να δωροδοκήσει η χούντα, ούτε την Ρεάλ, ούτε την Μπαρτσελόνα. Η περίπτωση των πεινασμένων Γιουγκοσλάβων του καθεστώτος Τίτο, ήταν εντελώς διαφορετική...
Οι καταγγελίες περί χρηματισμού αθλητών/ομάδας, αφορούν τον επαναληπτικό ημιτελικό με τον Ερυθρό Αστέρα και ΟΧΙ τον τελικό της διοργάνωσης, όπου πέφτουν άλλωστε όλα τα φώτα και τα αστειάκια τελειώνουν.
3. ΟΙ ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΕΣ ΠΑΙΚΤΩΝ ΤΟΥ ΕΡΥΘΡΟΥ ΑΣΤΕΡΑ ΓΙΑ ΝΑΡΚΩΣΗ
Α. ΝΟΒΑΚΟΒΙΤΣ:
«ΕΙΜΑΙ ΠΕΠΕΙΣΜΕΝΟΣ ΟΤΙ Ο ΑΓΩΝΑΣ ΗΤΑΝ ΣΤΗΜΕΝΟΣ»
Σε συνέντευξή του το 2007, ο παλαίμαχος αμυντικός του Ερυθρού Αστέρα Μίλε Νοβάκοβιτς προχώρησε σε καταγγελίες για τον περίφημο επαναληπτικό ημιτελικό της Λεωφόρου, κάνοντας λόγο για στημένο αγώνα και ανέφερε ότι οι παίκτες της ομάδας του ήταν ναρκωμένοι:
«Νοβάκοβιτς: Είμαι πεπεισμένος πως το παιχνίδι ήταν στημένο ... είμαι βέβαιος πως μας είχαν ναρκώσει – περπατούσαμε στο τερέν σα να ήμασταν σε όνειρο. Ποτέ δε θα ξεχάσω τι περάσαμε απ’ τη στιγμή που επιστρέψαμε στο Βελιγράδι. Όλα τα είδη περιέργων υποθέσεων εκτυλίχθηκαν εκεί, πιστεύω πως μας έδωσαν φαγητό κατά τη διαμονή μας που περιείχε κάποιες ουσίες που μας ζάλισαν, αλλά η λεμονάδα στο ημίχρονο ήταν οπωσδήποτε το τελικό χτύπημα.
Δημοσιογράφος: Τι εννοείτε με το τελικό χτύπημα;
Νοβάκοβιτς: Δεχτήκαμε το πρώτο γκολ σε μόλις 30 δευτερόλεπτα, αποτέλεσμα σφάλματος του Κλενκόβσκι, που γύρισε τη μπάλα στον γκολκίπερ Ντούϊκοβιτς στα 2 μέτρα, που πολύ απλά δε το κάνεις ποτέ ...
Πήγαμε στα αποδυτήρια με διαφορά ενός τέρματος. Ο προπονητής Μίλιανιτς, ήταν τόσο εξοργισμένος, που ήθελε να μας χαστουκίσει όλους. Δεν πίστευε πως χάναμε από μια ομάδα κατώτερης κλάσης. Συμφωνήσαμε να τους επιτεθούμε και να τους τσακίσουμε στο 2ο ημίχρονο, όταν ένας κοντός Έλληνας ήρθε στα αποδυτήρια μας και μας έφερε αναψυκτικά. Ήπιαμε τη λεμονάδα και αυτό είναι το τελευταίο που θυμάμαι απ' το παιχνίδι.
Δημοσιογράφος: Τι συνέβη τότε;
Νοβάκοβιτς: Θυμάμαι μόνο πως τραγουδούσαμε και γελούσαμε στο αεροπλάνο στο ταξίδι της επιστροφής. Ναι – τραγουδούσαμε και γελούσαμε!
Στο σπίτι ο πατέρας μου με χαστούκισε. Η μητέρα μου δε μου μιλούσε για 6 μήνες και οι καλύτεροι φίλοι μου δε μου μιλούσαν. Μας κατηγορούσαν όλοι ότι πουλήσαμε το παιχνίδι. Ο κόσμος στη χώρα το έφερε βαρέως και δε μπορούσε να αποδεχτεί την ήττα.
Δε θα καταλάβω ποτέ γιατί το κρατούσαν μυστικό τόσο καιρό και γιατί κανείς δε τολμούσε να μιλήσει γι αυτό. Δεν υπήρχε μέρος για να το πεις δυνατά. Ήταν όλα συμφωνημένα, σε ένα πολύ υψηλότερο επίπεδο απ' τους παίκτες και το προσωπικό».
Β. ΣΤΑΝΙΣΛΑΒ ΚΟΡΑΣΙ:
«ΤΟ ΔΗΛΩΝΩ - ΟΙ ΠΑΙΚΤΕΣ ΕΙΧΑΝ ΝΑΡΚΩΘΕΙ»
Το 2017, ο Σέρβος Στάνισλαβ Κόρασι, βασικός μέσος του Ερυθρού Αστέρα το 1971, με συνέντευξή του στη Σερβική εφημερίδα «Novosti» κατήγγειλε ότι οι συμπαίκτες του ήταν ναρκωθεί, ενώ αναφέρθηκε και στις φήμες για χρηματισμό του συμπαίκτη του Μπράνισλαβ Κλενκόβσκι. Αναλυτικότερα:
«- Μετά από τη νίκη με 4-1, όλοι ήταν κάπως χαλαροί, ακόμα και η διοίκηση του συλλόγου...
..Όσο πλησίαζε ο αγώνας, ο Γιόβαν Ατσίμοβιτς (σ.σ. επίσης βασικός στον αγώνα) με πλησίασε και μου είπε 'είσαι γρήγορος σαν σφαίρα και εμείς τόσο αργοί'. Αυτό με εξέπληξε, με ταρακούνησε.
- Και μετά, το πρώτο γκολ στο πρώτο λεπτό;
- ... έμοιαζε σαν να μην ασχολείται κανείς. Οι συμπαίκτες μου περνούσαν από δίπλα μου σαν φαντάσματα. Τώρα, εκ των υστέρων, δηλώνω: οι παίκτες είχαν ναρκωθεί! Με ποιον τρόπο, δεν το γνωρίζω. Μπορεί να ήταν κάποια ισχυρά ηρεμιστικά που τους άφησαν τελείως μουδιασμένους, παράλυτους. Το ερώτημα είναι άλλο: ποιος το έκανε και με τι συμφέρον;"
Κυκλοφόρησαν και κυκλοφορούν πολλές ιστορίες όπως ότι ο Μπράνισλαβ Κλενκόβσκι (σ.σ. Σκοπιανός αμυντικός που αγωνίστηκε βασικός) βρήκε πολλά χρήματα κάτω από το μαξιλάρι του».
Το πρώτο αντεπιχείρημα των «πράσινων» ιστορικών για τις καταγγελίες νάρκωσης
«Διαλέξτε επιτέλους: Δωροδοκήσαμε τον διαιτητή; Δωροδοκήσαμε τους παίκτες; Τους ναρκώσαμε; Τους δηλητηριάσαμε;»
Φυσικά εμείς δεν είμαστε αρμόδιοι για να... διαλέξουμε. Αυτοί άραγε διάλεξαν γιατί είχε ανάγκη ο Ολυμπιακός να δημιουργήσει «κόλαση» στη Ριζούπολη, ενώ υποτίθεται ότι ταυτόχρονα ήλεγχε και τη διαιτησία;
Κανείς δεν μπορεί να αποκλείσει τίποτα για το Γουέμπλεϊ, ακόμα και να συνέβησαν όλα. Εμείς δεν μπορούμε να γνωρίζουμε αν όντως κάποιοι χρηματίστηκαν και κάποιοι άλλοι ναρκώθηκαν ή αν εξαγοράστηκαν και επειδή ντρέπονται, μιλάνε για νάρκωση ή οτιδήποτε άλλο. Εμείς παραθέτουμε όλες τις καταγγελίες και εκφράζουμε τον προβληματισμό μας...
Το δεύτερο αντεπιχείρημα των «πράσινων» ιστορικών για τις καταγγελίες νάρκωσης
«Μόνο ένας είπε κάτι τέτοιο - Ίσως για να δικαιολογηθεί επειδή τους κατηγορούσαν ότι ήταν στημένοι!»
Το δεύτερο αντεπιχείρημα λοιπόν είναι ότι μόνο ο Νοβάκοβιτς έκανε λόγο για νάρκωση (είδαμε όμως ότι και ο Κοράσι έκανε το ίδιο το 2017, δηλαδή 2 χρόνια πριν από το άρθρο Μπενόγλου), καθώς και ότι ίσως αυτή ήταν η εύκολη δικαιολογία των παικτών, γιατί στην Γιουγκοσλαβία τους κατηγορούσαν ότι ήταν στημένοι...
Ο Μπενόγλου παραδέχεται λοιπόν ότι, εκτός από την υπόλοιπη Ευρώπη, «έβραζε» και η ίδια η Γιουγκοσλαβία, κατηγορώντας τους παίκτες του Ερυθρού Αστέρα ως στημένους! Γιατί άραγε; Από ποιον να στήθηκαν και γιατί;
- Μήπως η εμφάνιση των Γιουγκοσλάβων δεν ήταν τόσο καλή όσο θέλει να πιστεύει ο Μπενόγλου και γι αυτό θεωρήθηκαν πουλημένοι οι παίκτες από τους συμπατριώτες τους;
- Μήπως όντως κάποιοι ναρκώθηκαν;
- Ή μήπως δεν ναρκώθηκαν αλλά στήθηκαν και γι αυτό ντρέπονται και βρίσκουν μεταγενέστερα δικαιολογίες περί νάρκωσης για να διασώσουν την υστεροφημία τους;
Δείτε για παράδειγμα στο βίντεο που ακολουθεί, την αντίδραση του τερματοφύλακα των Γιουγκοσλάβων στο δεύτερο και το τρίτο γκολ του Παναθηναϊκού και αξιολογήστε εσείς αν είναι στημένος, αν είναι ναρκωμένος ή αν είναι φυσιολογικός:
4. ΤΟ ΚΕΡΑΣΑΚΙ ΣΤΗΝ ΤΟΥΡΤΑ
ΔΟΜΑΖΟΣ-ΕΛΕΥΘΕΡΑΚΗΣ ΧΤΥΠΑΝΕ ΤΟΝ ΔΙΑΙΤΗΤΗ, ΑΛΛΑ Ο ΔΟΜΑΖΟΣ ΜΕΝΕΙ ΑΤΙΜΩΡΗΤΟΣ ΚΑΙ ΠΑΙΖΕΙ ΣΤΗ ΡΕΒΑΝΣ!
Μετά την ήττα του Παναθηναϊκού στον πρώτο ημιτελικό με τον Ερυθρό Αστέρα στο Βελιγράδι, δύο παίκτες του τριφυλλιού, ο Κώστας Ελευθεράκης και ο Μίμης Δομάζος επιτέθηκαν στο αεροδρόμιο του Βελιγραδίου στον διαιτητή του αγώνα και τον κλώτσησαν. Το έχουν παραδεχτεί, μιλώντας στο ντοκιμαντέρ της ΠΑΕ Παναθηναϊκός για το Γουέμπλεϊ και ο διαιτητής το συμπλήρωσε στο φύλλο αγώνα.
Παρότι έπρεπε να τιμωρηθούν και να μην αγωνιστούν στη ρεβάνς, εν τούτοις έγινε το θαύμα και ο Δομάζος έμεινε ατιμώρητος! Μεγάλη μάχη έδωσαν στην ΟΥΕΦΑ ο πρόεδρος της ΕΠΟ επί χούντας (και μετέπειτα πρόεδρος της ΕΠΑΕ στα χρόνια του Βαρδινογιαννισμού) Γιώργος Δέδες, μαζί με τον Φέρεντς Πούσκας και έτσι έγινε το θαύμα και ο Δομάζος αγωνίστηκε στη ρεβάνς με τον Ερυθρό Αστέρα...
«Αθλητική Ηχώ», 22/04/1971:
«Αθλητική Ηχώ», 26/04/1971:
5. ΤΟ «ΠΡΑΣΙΝΟ ΠΥΡΟΤΕΧΝΗΜΑ»
Ο Παναθηναϊκός της σεζόν 1970/71 ήταν ένα ευρωπαϊκό «πυροτέχνημα», κάτι που κάνει ακόμα πιο περίεργη την πορεία του Γουέμπλεϊ. Και εξηγούμε τι εννοούμε:
- Στην ακριβώς προηγούμενη ευρωπαϊκή του παρουσία στο κύπελλο πρωταθλητριών, το 1969/70, ο Παναθηναϊκός είχε αποκλειστεί από την Φόρβερτς Βερολίνου στον Α' γύρο.
- Τη χρονιά του Γουέμπλεϊ (1970/71) δεν κατάφερε καν να προκριθεί στην Ευρώπη!Τα ευρωπαϊκά εισιτήρια της σεζόν 1971/72 πήραν ΑΕΚ, Ολυμπιακός και Πανιώνιος.
- Τη σεζόν 1972/73 αποκλείστηκε από τον Α' γύρο του κυπέλλου πρωταθλητριών από την ΤΣΣΚΑ Σόφιας (και μάλιστα έκανε ένσταση, ο αγώνας επαναλήφθηκε και αποκλείστηκε ξανά!)
- Το 1973/74 αποκλείστηκε στον Α' γύρο του κυπέλλου ΟΥΕΦΑ από την ΟΦΚ Βελιγραδίου, όπως και το 1974/75 από την Γκρασχόπερς.
- Το 1975/76 αποκλείστηκε στον Α' γύρο του κυπέλλου κυπελλούχων από την Τσβίκαου Ανατολικής Γερμανίας.
Όπως βλέπουμε, ο Παναθηναϊκός της εποχής, ήταν μία φανέλα-«πούπουλο» στην Ευρώπη που δεν μπορούσε να περάσει ούτε έναν ευρωπαϊκό νοκ άουτ γύρο. Αλλά το 1971 έγινε ξαφνικά ένα θαύμα και πήγε στο Γουέμπλεϊ!
Μάλιστα ακόμα και στην Ελλάδα, ο Παναθηναϊκός της σεζόν του Γουέμπλεϊ, ήταν μία μετριότατη ομάδα, καθώς δεν κατέκτησε ούτε πρωτάθλημα (το πήρε η ΑΕΚ), ούτε κύπελλο (το πήρε ο Ολυμπιακός). Στο πρωτάθλημα τερμάτισε πίσω ακόμα και από τον Πανιώνιο (!) και έτσι την επόμενη χρονιά ο ευρωπαίος φιναλίστ δεν συμμετείχε σε καμία Ευρωπαϊκή διοργάνωση...
Τραγική ήταν και η σεζόν για τους αντιπάλους του Παναθηναϊκού στην πορεία του Γουέμπλεϊ. Τρίτη στο Λουξεμβούργο η Ζενές Ες, έκτη στην Τσεχοσλοβακία η Σλόβαν, έκτος στην Γιουγκοσλαβία ο Ερυθρός Αστέρας και 14η στην Αγγλία η Έβερτον! Μοναδικός δυνατός αντίπαλος, ο Άγιαξ, αν και έχασε το πρωτάθλημα στην Ολλανδία από την Φέγενορντ.
Για την ιστορία, ο Παναθηναϊκός της χρονιάς του Γουέμπλεϊ που δήθεν συσπείρωσε όλους τους Έλληνες, είδε την πλάτη του Ολυμπιακού στον Μ.Ο. εισιτηρίων της σεζόν και μάλιστα με τεράστια διαφορά:
Το αντεπιχείρημα των «πράσινων» ιστορικών για το πράσινο πυροτέχνημα:
Παραδοχή
Και όμως, αυτό το έχουν παραδεχτεί:
ΕΠΙΜΥΘΙΟ
Η Αθλητική διαπλοκή παρουσίασε αναλυτικά και με πλήθος ντοκουμέντων όλα τα στοιχεία που έχουν δοθεί στο φως της δημοσιότητας για το παρασκήνιο της πορείας του Παναθηναϊκού στο Γουέμπλεϊ. Μάλιστα προχωρήσαμε και ένα βήμα παραπάνω, παρουσιάζοντας όλα τα αντεπιχειρήματα των ιστορικών του Παναθηναϊκού, αποδομώντας τα, ένα προς ένα.
Τα στοιχεία είναι πολλά και συγκλονιστικά. Ένα από αυτά τα στοιχεία και μόνο θα αρκούσε για να στιγματίσει αιώνια την ιστορία του Γουέμπλεϊ! Κάποιοι στηρίζονται σε μία ατάκα για τον Ολυμπιακόι και το Αιγάλεω για να χτίσουν τέρατα. Πόσο μάλλον που στο Γουέμπλεϊ δεν μιλάμε για ένα στοιχείο, αλλά για άφθονα...
Οι καταγγελίες για τον ιππόδρομο, η μαρτυρία της Δέσποινας Παπαδοπούλου, η αποκάλυψη του Ασλανίδη, το έγγραφο του αρχηγείου στρατού, τα δημοσιεύματα των διεθνών ΜΜΕ, οι κατασχέσεις των ξένων εντύπων από τη χούντα, οι καταγγελίες των παλαιμάχων του Ερυθρού Αστέρα, κτλ. Αν τα συνθέσει κανείς, θα βρει την ιστορική απάντηση.
Και όχι δεν κρύβεται ο Ολυμπιακός πίσω από τη Δέσποινα, τον Ασλανίδη, τους παίκτες του Ερυθρού Αστέρα και τις εφημερίδες της Ισπανίας, της Γερμανίας, της Ιταλίας και της Ουγγαρίας.
Δεν ήταν η πρώτη φορά στην ιστορία που ένα χουντικό καθεστώς προσπαθούσε να αξιοποιήσει το ποδόσφαιρο προς όφελός του, αλλοιώνοντας μία διοργάνωση. Τα πιο χαρακτηριστικά παραδείγματα είναι το βρώμικο Μουντιάλ του Μουσολίνι στην φασιστική Ιταλία του 1934 και το επίσης βρώμικο Μουντιάλ στην Αργεντινή του δικτάτορα Βιδέλα, ακριβώς 40 χρόνια αργότερα (και 7 χρόνια μετά το Γουέμπλεϊ), το 1978. Αμφότερα τα κέρδισαν οι διοργανώτριες χώρες με αμφιλεγόμενες μεθόδους.
Σε κάθε περίπτωση, παραμένει μυστήριο και ενδεικτικό ποδοσφαιρικής παρακμής ότι 54 χρόνια μετά, κάποιοι γιορτάζουν ακόμα μια συμμετοχή σε τελικό χωρίς τίτλο! Κάτι που δεν συμβαίνει πουθενά...
Όλο τον Μάιο βάλαμε ένα challenge. Σε κάθε επέτειο τελικού του κυπέλλου πρωταθλητριών, μπαίναμε στα social media των ομάδων που είχαν ηττηθεί.
Δεν είδαμε ούτε ένα post, ούτε ένα story! Κανένας δεν θέλει να θυμάται έναν χαμένο τελικό. Για παράδειγμα, η Ρόμα θριαμβολογούσε στην επέτειο της κατάκτησης του Conference League, αλλά δεν έκανε καμία αναφορά για τον χαμένο τελικό του κυπέλλου πρωταθλητριών το 1984...
Μέχρι που έφτασε η ώρα των «τρελών του χωριού» να πανηγυρίσουν πάνω από μισό αιώνα μετά, έναν χαμένο τελικό. Δικαίωμά τους να πανηγυρίζουν. Και δικαίωμα δικό μας να τους χλευάζουμε.
Όπως τους χλευάζουμε για τους 1.800 τίτλους τύπου πάλης παραλίας κοριτσιών, όπως τους χλευάζουμε για τα αστέρια που έραψαν στη φανέλα για πορείες, όπως τους χλευάζουμε για το ψεύτικο έτος ίδρυσης, κτλ.
Κατά τα λοιπά, σας παραπέμπουμε στον Μπουφόν. Έτσι αντιδρά οποίος είναι χαμένος σε έναν τελικό:
Αξίζει να θυμίσουμε ποιες άλλες ομάδες έχουν πετύχει αυτό που «πέτυχε» ο Παναθηναϊκός: Μάλμε, Κλαμπ Μπριζ, Παρτιζάν, Λιντς, Σταντ ντε Ρενς... Αυτά είναι τα ευρωπαϊκά «μεγαθήρια» που έχουν πάει σε αντίστοιχα Γουέμπλεϊ, αλλά φυσικά δεν τα γιορτάζουν.
Ακούμε τη λέξη «Γουέμπλεϊ» λες και είναι τίτλος, μόνο και μόνο επειδή είναι ένα μεγάλο, θρυλικό στάδιο.
Κάποτε μια αθλητική εφημερίδα κυκλοφόρησε με δώρο το dvd με το βίντεο του τελικού του Γουέμπλεϊ. Ένα βίντεο με μία ήττα. Ένα χωνάκι χωρίς παγωτό!
Να φέρουμε ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα από άλλο άθλημα. Το 1994 ο Ολυμπιακός έγινε η πρώτη Ελληνική ομάδα που έφτασε σε τελικό κυπέλλου πρωταθλητριών στο μπάσκετ, στο Τελ Αβίβ. Ήταν το αντίστοιχο Γούεμπλεϊ του μπάσκετ και μάλιστα ήταν σπαθάτο.
Είδε κανείς τον Ολυμπιακό να πανηγυρίζει με την ήττα του στον τελικό και να παρουσιάζει το γεγονός ως ιστορικό επίτευγμα μέχρι να έρθουν οι πρώτες κατακτήσεις του κυπέλλου πρωταθλητριών από τον Παναθηναϊκό (1996) και τον Ολυμπιακό (1997); Όχι μόνο δεν υπήρχαν διθύραμβοι και αφιερώματα, αλλά στον Ολυμπιακό ήθελαν να το ξεχάσουν!
Πρέπει λοιπόν να το πάρουμε απόφαση ως κοινωνία έστω και μισό αιώνα μετά:
Το Γουέμπλεϊ δεν ήταν τίτλος και ας έραψαν κάποτε αστέρι στη φανέλα του Παναθηναϊκού προκαλώντας γέλιο, οι ίδιοι που κατηγορούσαν για λάβαρα τον μπασκετικό Ολυμπιακό (ο οποίος έχει 3 κατακτήσεις). Το Γουέμπλεϊ ήταν ένα «χωνάκι χωρίς παγωτό», αλλά με πολύ παρασκήνιο.
Τα ντοκουμέντα υπάρχουν, είναι πολλά, εμείς απλώς τα παραθέτουμε και σίγουρα θα απασχολούν για δεκαετίες ακόμα τους ιστορικούς ερευνητές.
Σε ό,τι αφορά την ανάλυση που παρουσιάσαμε, τα συμπεράσματα ανήκουν στους αναγνώστες...
Aπορρίπτουν κάθε περίπτωση δηλητηρίασης (με... λεμονάδα) για τον ημιτελικό με τον Αστέρα, αλλά έχουν κάνει ευαγγέλιο την περίπτωση με την ΤΣΣΚΑ στο ΣΕΦ. Στη δεύτερη περίπτωση οι χαζομάρες των Ρώσων είναι αξιόπιστες (που προφανώς με δική τους ευθύνη έφαγαν κάτι χαλασμένο και από ντροπή για την ξεφτίλα τα έριξαν σε άλλους), αλλά στην περίοδο της χούντας όλα είναι καθαρά και ξάστερα, γιατί φυσικά η κυρα-Δέσποινα φιλούσε τη φανέλα του Δομάζου και δεν ντρεπόταν κανείς. Αυτό που δεν θα ομολογήσουν ποτέ είναι η αγάπη τους (και η νοσταλγία τους) για το χουντικό καθεστώς. Το ίδιο που έδιωξε έναν πολύ καλό προπονητή από τον Ολυμπιακό και τους έδωσε και κύπελλο με στρίψιμο της δεκάρας (προφανώς τίμιο και αξιόπιστο).
ΑπάντησηΔιαγραφήΆλλο ένα επικό άρθρο Αθλητική Διαπλοκή !!!!!!! ΜΠΡΑΒΟ !!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΥ.Γ. Μήπως να σκεφτείτε τη δημιουργία διαδυκτιακής εκπομπής με τους βαζελοιστορικούς που θα αναλύετε κατ' αντιπαράσταση τα ιστορικά γεγονότα, παλιότερα και νεότερα. Να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νεότεροι. Μιλάμε θα σπάσει τα κοντέρ η παρακολούθηση. Αλλά θα τολμούσαν αυτοί οι ψεύτες ;