Η δημοσιογραφική διαδρομή του Κυριάκου Θωμαΐδη από το 2011 μέχρι σήμερα, αποτελεί σε μεγάλο βαθμό μία αδιάκοπη, εμμονική ενασχόληση με τις δικαστικές υποθέσεις Βαγγέλη Μαρινάκη και Ολυμπιακού.
Ο δημοσιογράφος από τη Θεσσαλονίκη έχει σπαταλήσει ανυπολόγιστο τηλεοπτικό χρόνο, έχει γράψει εκατοντάδες κειμενάκια στο blog του, (κυρίως υπό την «ύπουλη» μορφή των κουίζ), έχει δώσει στη δημοσιότητα δεκάδες υποκλαπείσες τηλεφωνικές συνομιλίες και έχει πιέσει έντονα τις αρχές για έναρξη ή επίσπευση δικαστικών διαδικασιών εναντίον του Ολυμπιακού ή του προέδρου του.
Στην αρχή ήταν το Koriopolis, μία υπόθεση που απασχόλησε τη χώρα από τον Μάρτιο του 2011. Όμως ο Βαγγέλης Μαρινάκης απαλλάχθηκε με βούλευμα του δικαστικού συμβουλίου τον Ιούλιο του 2015 και δεν συγκαταλέχθηκε καν σε αυτούς που παραπέμφθηκαν σε δίκη.
Ακολούθησε «η υπόθεση της εγκληματικής οργάνωσης του ελληνικού ποδοσφαίρου» η οποία είχε ξεκινήσει από το 2012 με έρευνες για τους πίνακες διαιτησίας της ΕΠΟ και ασκήθηκαν ποινικές διώξεις τον Δεκέμβριο του 2014. Ολυμπιακός και Μαρινάκης βρέθηκαν σε καθεστώς ομηρίας μέχρι τον Ιανουάριο του 2021, όταν η υπόθεση έκλεισε διά παντός με απανωτές αθωωτικές αποφάσεις.
Στην υπόθεση αυτή, ο Θωμαΐδης ξεσάλωσε άνευ προηγουμένου. Αλησμόνητες έχουν μείνει οι εκπομπές του στον ΣΚΑΙ, όταν έδινε στη δημοσιότητα υποκλαπείσες τηλεφωνικές συνομιλίες παραγόντων του Ολυμπιακού.
Ανάμεσά τους, τηλεφωνικές συνδιαλέξεις παντελώς αδιάφορες ποινικά, όπως ένα τηλεφώνημα του Γιάννη Βρέντζου, στο οποίο έκανε αναφορά στον παλιό προπονητή του Ολυμπιακού Τροντ Σόλιντ, αναφέροντας ότι «ο Κόκκαλης δεν ανεχόταν σοβαρούς ανθρώπους» ή ένα τηλεφώνημα του Σάββα Θεοδωρίδη στο οποίο έλεγε ότι εκείνος έφερε τον Ζαρντίμ στον Ολυμπιακό παρά την επιμονή του Βρέντζου να έρθει άλλος προπονητής.
Οι «διάλογοι-φωτιά», ήταν σε μεγάλο βαθμό κουτσομπολίστικες αναφορές με στόχο, κατά την κρίση μας, να προκληθεί εσωστρέφεια μεταξύ παραγόντων της ΠΑΕ Ολυμπιακός.
«Διάλογος-φωτιά» η άποψη Βρέντζου για Κόκκαλη!
«Διάλογος-φωτιά» η άποψη Σάββα Θεοδωρίδη για Βρέντζο!
«Διάλογος-φωτιά» τα όσα έλεγε ο Σάββας Θεοδωρίδης για την πρόσληψη Ζαρντίμ!
Το πρώτο «χαστούκι» στη δικαστική εξέλιξη της υπόθεσης, ήταν η απόφαση του CAS τον Αύγουστο του 2015 που δικαίωσε τον Ολυμπιακό, επιτρέποντας τη συμμετοχή του στην Ευρώπη.
Ο Θωμαΐδης δεν το έβαλε κάτω. Πίεζε διαρκώς να παραπεμφθεί ο Ολυμπιακός στην επιτροπή δεοντολογίας της ΕΠΟ για να δικαστεί πειθαρχικά προτού ολοκληρωθεί η ποινική δίκη
Όλοι αντιλαμβάνονταν ότι στο ποινικό δικαστήριο η υπόθεση θα καταπέσει. Όμως τα πειθαρχικά όργανα του ποδοσφαίρου θα μπορούσαν να υποβιβάσουν τον Ολυμπιακό με απλή πιθανολόγηση. Ο Θωμαΐδης πάλευε λοιπόν μανιασμένα για να προλάβει να δικαστεί ο Ολυμπιακός πειθαρχικά προτού αθωωθεί ο Μαρινάκης ποινικά.
Δεν τα κατάφερε. Το δεύτερο «χαστούκι», ήρθε εκεί, καθώς Ολυμπιακός και Μαρινάκης απαλλάχθηκαν πλήρως, πανηγυρικά και ομόφωνα στην επιτροπή δεοντολογίας.
Η δημοσιογραφική έρευνα του Θωμαΐδη, δεν απέφερε δικαστικούς καρπούς, ούτε σε ποινικό επίπεδο, καθώς όλοι οι κατηγορούμενοι αθωώθηκαν και η «εγκληματική οργάνωση του ελληνικού ποδοσφαίρου» απλούστατα δεν υπήρξε ποτέ.
Τι να πούμε και για το Noor 1. Η «παράλληλη έρευνα» στην «μεγάλη δικαστική υπόθεση με ποδοσφαιρική εμπλοκή» απασχόλησε για μία ολόκληρη δεκαετία τον Κυριάκο Θωμαΐδη και εν τέλει η κατάληξη ήταν η ίδια. Ο Μαρινάκης απαλλάχθηκε πανηγυρικά με βούλευμα δικαστικού συμβουλίου με σύμφωνη εισαγγελική πρόταση, ενώ νωρίτερα, οι δύο ανακριτές που χειρίστηκαν την υπόθεση, είχαν κρίνει ότι δεν υπάρχουν στοιχεία και ότι πρέπει να αρχειοθετηθεί.
Το ίδιο συμβαίνει και σήμερα. Με αφορμή τη δίωξη εναντίον του Βαγγέλη Μαρινάκη και στελεχών της ΠΑΕ Ολυμπιακός για δύο πλημμελήματα, ο Θωμαΐδης ξεκίνησε πάλι τις πιέσεις για να δικαστεί ο Ολυμπιακός πειθαρχικά στην επιτροπή δεοντολογίας, προτού καταπέσει ποινικά η αστεία (ως προς τα στελέχη της ΠΑΕ) υπόθεση.
Το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι ότι ο κώδικας δεοντολογίας της ΕΠΟ δεν προβλέπει καμία κατηγορία σχετική με την ποινική δίωξη των στελεχών της ΠΑΕ Ολυμπιακός, αλλά η φαντασία του Κυριάκου Θωμαΐδη καλπάζει.
Αυτή τη φορά ξεπέρασε τον εαυτό του και, ξεφυλλίζοντας τον κώδικα δεοντολογίας, βρήκε ένα άρθρο το οποίο αναφέρεται στην παρενόχληση και την προσβολή γενετήσιας αξιοπρέπειας μέσω χειρονομιών και ψυχολογικής/σωματικής βίας.
Πραγματικά δεν μπορούμε να αντιληφθούμε τι όνειρο είδε. Υπάγει τον θάνατο του αστυνομικού Λυγγερίδη στο άρθρο για την γενετήσια αξιοπρέπεια και τις παρενοχλήσεις; Άβυσσος η ψυχή του ανθρώπου.
Ούτε μικρό παιδί, δεν θα συνέδεε τον θάνατο του αστυνομικού με το άρθρο για τις σεξουαλικές παρενοχλήσεις. Άλλωστε τα στελέχη της ΠΑΕ Ολυμπιακός δεν διώκονται καν για το περιστατικό αυτό.
Η ουσία είναι μία: Ο Κυριάκος Θωμαΐδης δεν κουράζεται ποτέ να ερευνά και στο τέλος να χάνει, όπως ο ήρωας της Disney Τζον Ρόμπαξ που πάντα στο τέλος έτρωγε το καπέλο του.
Θα μπορούσε κάποιος να ισχυριστεί ότι ο Θωμαΐδης έχει πάθος με τη δημοσιογραφική έρευνα, ανεξαρτήτως της δικαστικής έκβασης των υποθέσεων που ερευνά. Γιατί όμως δεν συμβαίνει πάντα αυτό;
Για παράδειγμα, θα θυμίσουμε την υπόθεση που αφορά τους γιους του Ιβάν Σαββίδη, οι οποίοι βρέθηκαν υπόδικοι για κακούργημα σχετιζόμενο με το ποδόσφαιρο.
Ο Θωμαΐδης είχε αναδείξει την υπόθεση όταν εργαζόταν στον ΣΚΑΙ του Αλαφούζου την εποχή της κόντρας ΠΑΟΚ-Παναθηναϊκού (διαιτησία Κύζα, κουτάκι μπύρας στον Ίβιτς), αλλά όταν η υπόθεση έφτασε στο πιο κρίσιμο σημείο με παραπεμπτικό βούλευμα σε δίκη (και ο Θωμαΐδης εργαζόταν πια στο Open του Σαββίδη) ούτε έρευνες είδαμε, ούτε τίποτα. Το μόνο σχόλιο που έκανε, ήταν ότι παραβιάστηκαν τα προσωπικά δεδομένα των γιων του Σαββίδη όταν δημοσιοποιήθηκε ότι είναι υπόδικοι!
Ναι, ο άνθρωπος που μας σέρβιρε στο πιάτο τις τηλεφωνικές συνομιλίες των παραγόντων του Ολυμπιακού και μας πληροφορούσε για κάθε δικαστικό στάδιο των υποθέσεων του Μαρινάκη, συγκινήθηκε για τα προσωπικά δεδομένα των υιών Σαββίδη επειδή δημοσιοποιήθηκε ότι έχουν δικαστήριο!
Αντίστοιχα, στην υπόθεση της καταγγελλόμενης πολυϊδιοκτησίας ΠΑΟΚ-Ξάνθης, δεν είδαμε καμία έρευνα για την ουσία της υπόθεσης, ούτε τίποτα σχετικό. Αντίθετα, κατηγορούσε την επιτροπή επαγγελματικού αθλητισμού που ερεύνησε την υπόθεση...
Βλέπουμε λοιπόν ότι η μανιώδης έρευνα μίας υπόθεσης από τον Θωμαΐδη και η συνακόλουθη πίεση προς τις δικαστικές αρχές, γίνεται κατά το δοκούν. Όταν κατηγορούνται ο Μαρινάκης και ο Ολυμπιακός, η υπόθεση ξεψαχνίζεται και ο Θωμαΐδης γίνεται Πουαρό και Χέμινγουέι. Όταν κατηγορείται ο εργοδότης του, τότε παρατηρούμε ότι η έρευνα πάει περίπατο και καταγγέλλονται οι αρχές για τη μεγάλη σκευωρία.
ΥΓ: Στην υπόθεση της δίωξης των στελεχών της ΠΑΕ Ολυμπιακός, παρατηρήσαμε ότι οι διώξεις ασκήθηκαν μόλις δύο ημέρες μετά τη συνέντευξη του Αντώνη Σαμαρά κατά της κυβέρνησης στην εφημερίδα «Το Βήμα» ιδιοκτησίας Βαγγέλη Μαρινάκη.
Όπως διαβάσαμε σε ένα σχόλιο στη σελίδα της Αθλητικής διαπλοκής στο Facebook, φανταστείτε το εξής: Να έδινε συνέντευξη ο Σαμαράς στο Ethnos.gr του Ιβάν Σαββίδη και δύο ημέρες μετά να ερχόταν κλήση προς απολογία σε σύσσωμο το Δ.Σ. της ΠΑΕ ΠΑΟΚ. Τι θα είχε γίνει άραγε;
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου