Πώς πέφτει λοιπόν μία χούντα;


Χθες το απόγευμα γίναμε μάρτυρες μίας από τις μεγαλύτερες διαιτητικές σφαγές που έχουν συμβεί στα γήπεδα της χώρας. Η διαιτησία στον αγώνα Βόλου-Ολυμπιακού θύμισε Παλοτάι του 1974 και Ζλατάνο-Δέδε-Βουράκη στη Λεωφόρο του 1982.

Ο κόσμος του Ολυμπιακού διαπίστωσε με τα μάτια του ότι δεν υπήρχε τρόπος να φύγει η ομάδα με το διπλό από το Πανθεσσαλικό και όπως είναι λογικό «βράζει», καθώς το καθεστώς που διοικεί το Ελληνικό ποδόσφαιρο, με την ανοχή της πιο αλαζονικής κυβέρνησης της μεταπολίτευσης, έχει εξελιχθεί σε προκλητικό αντιολυμπιακό καθεστώς.

Το μεγάλο ερώτημα είναι με ποιον τρόπο μπορεί στην πράξη να αλλάξει η κατάσταση που επικρατεί. Η Αθλητική διαπλοκή θα σας παρουσιάσει όλα τα δεδομένα, οφείλουμε όμως πρώτα να παρουσιάσουμε και στους πλέον άπιστους για ποιο λόγο ισχυριζόμαστε ότι συνέβη χθες ένα διαιτητικό όργιο.

Α. Η ΧΡΟΝΙΚΗ ΣΥΓΚΥΡΙΑ

Κατά την κρίση μας, δεν είναι τυχαίο που η σφαγή αυτή, συνέβη τρεις μέρες μετά από μία βαριά ήττα του Ολυμπιακού στην Ευρώπη. Για παράδειγμα, αμέσως μετά τον θρίαμβο των Ερυθρόλευκων επί της Γουέστ Χαμ, ο Ολυμπιακός αντιμετώπισε ένα ήρεμο διαιτητικό απόγευμα στην Κρήτη απέναντι στον ΟΦΗ και νίκησε εύκολα με σκορ 0-2.

Όμως όταν έχει προηγηθεί μία βαριά ήττα, όπως συνέβη στην Γερμανία την Πέμπτη, γνωρίζουν κάποιοι ότι ο κόσμος είναι ευάλωτος και επιρρεπής στην εσωστρέφεια. Συνεπώς, υπάρχει μερίδα φιλάθλων που θα σκεφτεί «ας κοιτάξουμε να βελτιωθούμε αγωνιστικά και ας αφήσουμε τη διαιτησία». Η ιδανικότερη χρονική συγκυρία για μία απροκάλυπτη σφαγή, είναι όταν ένας σύλλογος προέρχεται από το πλήγμα μίας βαριάς ευρωπαϊκής ήττας.

Β. Ο ΔΙΑΙΤΗΤΗΣ

Ακολούθως, θα αναφερθούμε στον διαιτητή της αναμέτρησης. Ο κ. Τάσος Παπαπέτρου έχει δείξει δείγματα γραφής από το παρελθόν. Δεν θα αναφερθούμε στο ιστορικό οφσάιντ από πλάγιο στο ΑΕΛ-Πανσερραϊκός του 2012 που είναι ενδεικτικό των δυνατοτήτων του, αλλά θα θυμηθούμε τον τρόπο αντιμετώπισης του προς τον Ολυμπιακό.

Χαρακτηριστικότερο παράδειγμα είναι ότι είχε αρνηθεί τρία (3) πέναλτι (!) στους Ερυθρόλευκους στον εντός έδρας αγώνα με τον Εργοτέλη της σεζόν 2014/15. Ναι, τότε που ο Ολυμπιακός «ήλεγχε την ΕΠΟ» και «κατέστρεφε το Ελληνικό ποδόσφαιρο»:

Γ. ΟΙ ΦΑΣΕΙΣ ΤΟΥ ΑΙΣΧΟΥΣ

Περνάμε στην ανάλυση των φάσεων χθεσινής σφαγής.

1. Πέναλτι για τον Βόλο και αποβολή του Ρέτσου: Στο 17' δόθηκε πέναλτι υπέρ του Βόλου και αποβλήθηκε ο Ρέτσος. Αυτό οδήγησε σε προβάδισμα και αριθμητικό πλεονέκτημα των γηπεδούχων. Ωστόσο, ακριβώς πριν την παράβαση του Ρέτσου, προηγήθηκε ξεκάθαρο επιθετικό φάουλ του Γκαρσία, το οποίο δεν υποδείχθηκε:


2. Δεν δίνεται καθαρό πέναλτι υπέρ του Ολυμπιακού: Στο 23' ο Καλογερόπουλος του Βόλου έπεσε με μεγάλη ταχύτητα πάνω στον Ελ Κααμπί του Ολυμπιακού και τον έσπρωξε καθαρά και δυνατά με τον αγκώνα εντός περιοχής, αλλά δεν καταλογίστηκε πέναλτι:


Το πιο εντυπωσιακό είναι ότι ο Παπαπέτρου δεν κλήθηκε καν για επισκόπηση της φάσης από το var, όπως είχε συμβεί έξι λεπτά νωρίτερα στο πέναλτι του Βόλου! Κάνουμε τις συγκρίσεις με πέναλτι που δίνονται στην εποχή της «εξυγίανσης» (πχ Άβιλα-Ιωαννίδης στη Λεωφόρο) και απλά ανατριχιάζουμε...

3. Δεν δίνεται δεύτερο καθαρό πέναλτι υπέρ του Ολυμπιακού: Στο 57', με το σκορ 2-2, υπήρξε καθαρό χέρι του Μωραΐτη του Βόλου εντός περιοχής μετά από κεφαλιά του Ιμπόρα. Η παράβαση ήταν ξεκάθαρη και δεν μπορεί να αμφισβητηθεί από κανέναν, ενώ το χέρι ήταν τοποθετημένο εντελώς αφύσικα:


Για μία ακόμη φορά, όχι απλώς δεν δόθηκε το πέναλτι, αλλά ούτε καν κλήθηκε για επισκόπηση της φάσης ο διαιτητής! Έτσι, ο Ολυμπιακός στερήθηκε ένα πιθανό γκολ που θα σήμαινε +2 βαθμούς στη βαθμολογία της Super League 1.

4. Ακυρώνεται καθαρό γκολ του Ολυμπιακού: Στο 62', ο Μασούρας σκοράρει και πετυχαίνει το «χρυσό» γκολ, όμως αυτό ακυρώνεται εντελώς λανθασμένα. Όπως μπορεί να αντιληφθεί και ένα μικρό παιδί, οι γραμμές που μπήκαν στο var, είναι αστείες και στραβές, ενώ κανονικά πρέπει να είναι παράλληλες με την μεγάλη περιοχή. Μάλιστα, κλήθηκε για επισκόπηση της φάσης ο ίδιος ο διαιτητής, κάτι που συνιστά ομολογία αμφιβολίας ως προς τις γραμμές εκ μέρους των διαιτητών var:

Δεν είναι όμως η μοναδική φορά που μπαίνουν λανθασμένα οι γραμμές του var. Αυτό συνέβη και στον αγώνα της ΑΕΚ με τον Ατρόμητο για την έκτη αγωνιστική, προς όφελος φυσικά της ΑΕΚ και κατά διαβολική σύμπτωση, ο διαιτητής var που υπέπεσε στην γκάφα, ήταν ο Τάσος Παπαπέτρου!


5. Δεν δίνεται τρίτο πέναλτι στον Ολυμπιακό: Στο 82', ο Ιμπόρα τραβήχτηκε εντός περιοχής, αλλά το πέναλτι δεν καταλογίστηκε. Όπως συνέβη και στις προηγούμενες (ακόμα πιο καραμπινάτες περιπτώσεις), έτσι και σε αυτή τη φάση, δεν κλήθηκε ο Παπαπέτρου να προχωρήσει σε επισκόπηση της φάσης:


6. Ακυρώνεται δεύτερο καθαρό γκολ του Ολυμπιακού: Στο 90', ο Ελ Κααμπί σκοράρει και πετυχαίνει ξανά το «χρυσό» γκολ, όμως αυτό ακυρώνεται για μία ακόμα φορά εντελώς λανθασμένα, με τις γραμμές να μην είναι ούτε σε αυτή την περίπτωση παράλληλες με τη μεγάλη περιοχή:

Η σύνοψη είναι η εξής: Δεν δόθηκαν τρία πέναλτι στον Ολυμπιακό, δόθηκε λανθασμένα πέναλτι στον Βόλο, αποβλήθηκε λανθασμένα παίκτης του Ολυμπιακού και ακυρώθηκαν λανθασμένα δύο γκολ του Ολυμπιακού!

Αν κάποιοι, δυσκολεύονται να αντιληφθούν την πραγματικότητα και διαφωνούν με όλα όσα λέμε, τότε αρκεί να σας πούμε ότι ακόμα και το 1/6 από όσα λέμε να ισχύει, και πάλι υπήρξε ξεκάθαρη αλλοίωση αποτελέσματος, βγαλμένη από την αλήστου μνήμης παράγκα των πέτρινων χρόνων του Ολυμπιακού.

Ο Ολυμπιακός χθες απαγορευόταν να νικήσει!                 

Μπορείτε απλά να φανταστείτε να συνέβαινε μία τέτοια διαιτησία υπέρ του Ολυμπιακού σε έναν αγώνα με την ΑΕΚ, τον ΠΑΟΚ ή τον Παναθηναϊκό, τι θα έγραφαν σήμερα οι βόθροι και οι υπόνομοι του διαδικτύου;

Δ. ΤΟ ΑΙΣΧΟΣ ΜΕ ΤΟΝ ΙΩΑΝΝΙΔΗ ΣΤΗ ΛΕΩΦΟΡΟ

Ένα ακόμα σημείο ενδεικτικό της επιλογής του timing, αφορά και τον αγώνα της Λεωφόρου ανάμεσα σε Παναθηναϊκό και ΟΦΗ. Την ώρα που όλη η Ελλάδα συζητούσε το διαιτητικό αίσχος του Πανθεσσαλικού, «πέρασε στα ψιλά» ο τρόπος που άνοιξε ο δρόμος της νίκης του Παναθηναϊκού απέναντι στην Κρητική ομάδα.

Πρωταγωνιστής ήταν φυσικά ο εθνικός μας βουτηχτής Φώτης Ιωαννίδης που κέρδισε και εκτέλεσε πέναλτι, παρότι ακριβώς πριν την παράβαση, έδωσε σφαλιάρα στον αντίπαλο αμυνόμενο ποδοσφαιριστή.

Δείτε το χθεσινό στιγμιότυπο, θυμηθείτε τη φάση με το πέναλτι που κέρδισε ο ίδιος παίκτης πέρυσι στη Λεωφόρο απέναντι στον Ολυμπιακό και αναλογιστείτε ότι οι οπαδοί των απογόνων του Καραγκούνη έχουν το θράσος να πιάνουν στο στόμα τους τον Αλεξανδρή και τον Γιαννακόπουλο.

Φέτος, άπλωσε ο Ιωαννίδης το χέρι προς τα πίσω, όπως είχε κάνει πέρυσι ο Άβιλα. Και στις δύο περιπτώσεις ο νικητής της σφυρίχτρας, ήταν ο εθνικός μας βουτηχτής...

Οι χθεσινές εικόνες από τη Λεωφόρο τα λένε όλα. Ο αμυντικός του ΟΦΗ να αιμορραγεί και να δέχεται τις πρώτες, βοήθειες και ο εθνικός μας βουτηχτής ατσαλάκωτος να κρατάει την μπάλα και να ετοιμάζεται για το αγαπημένο του χόμπι, την εκτέλεση πέναλτι:


Ε. Η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΕΙΣ ΤΟΥ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥ

Το μεγάλο ερώτημα είναι πώς μπορεί να ανατραπεί το καθεστώς που διοικεί το Ελληνικό ποδόσφαιρο και ποια είναι τα όπλα του Ολυμπιακού. Θα σας παρουσιάσουμε αναλυτικά τη θέση μας, όμως θέλουμε να σταθούμε πρώτα στην αντίδραση μιας μερίδας φιλάθλων του Ολυμπιακού για τις ανακοινώσεις διαμαρτυρίας της ΠΑΕ.

Το επιχείρημα είναι ότι η κατάσταση δεν πρόκειται να αλλάξει με ανακοινώσεις, αλλά απαιτούνται δραστικά μέτρα.

Όντως καμία ανακοίνωση δεν θα ρίξει ένα καθεστώς. Κανείς δεν ισχυρίζεται ότι το όπλο του Ολυμπιακού για την ανατροπή, είναι οι ανακοινώσεις. Ωστόσο, θα ήταν επικοινωνιακά ανεπίτρεπτο να συμβαίνει μία τέτοια σφαγή και να μην αντιδρούσε επικοινωνιακά η ΠΑΕ. Αν ο διαιτητής σφύριζε τη λήξη και στη συνέχεια δεν υπήρχε καμία ανακοίνωση, αυτό θα ήταν επικοινωνιακά αυτοκτονικό.

Άλλωστε, όλες οι ΠΑΕ εκδίδουν ανακοινώσεις διαμαρτυρίας, όταν θεωρούν ότι αδικούνται. Υπάρχουν πολλά πρόσφατα παραδείγματα. Αν ο Ολυμπιακός, το κάνει συχνότερα, είναι γιατί αδικείται διαρκώς.

Η καλύτερη απάντηση προς όσους ειρωνεύονται τις ανακοινώσεις, ήρθε πριν από λίγη ώρα, με την είδηση ότι η Εισαγγελέας του Αρείου Πάγου, κ. Γεωργία Αδειλίνη κάλεσε τον Βαγγέλη Μαρινάκη να καταθέσει σχετικά με τις σοβαρές καταγγελίες της χθεσινονβραδινής ανακοίνωσης της ΠΑΕ Ολυμπιακός:


ΣΤ. ΠΩΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΑΝΑΤΡΑΠΕΙ ΤΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ;

Καταρχάς, ας είμαστε ειλικρινής: Δεν είναι εύκολο να ανατραπεί μία τέτοια κατάσταση.

Το αντιολυμπιακό ποδοσφαιρικό καθεστώς έχει τριπλή σφραγίδα: ΕΠΟ-ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ-ΟΥΕΦΑ.

Η ΕΠΟ διοικείται από ανθρώπους που μισούν τον Ολυμπιακό, όχι μόνο γιατί αυτά είναι τα συμφέροντά τους, αλλά γιατί έχουν και αντιολυμπιακή ψυχή. Η κυβέρνηση έχει επιχειρηματικούς συμμάχους στο αντιολυμπιακό μπλοκ και επιθυμεί να μοιραστεί η πίτα των τίτλων, ενώ στην ΟΥΕΦΑ η παρουσία του Θ. Θεοδωρίδη είναι καταλυτική κατά του Ολυμπιακού.

Αναλυτικότερα, σε ό,τι αφορά την ΕΠΟ, οι εκπρόσωποι του αντιολυμπιακού τόξου, ελέγχουν την ποδοσφαιρική εξουσία. Οι ενώσεις ελέγχονται πλήρως από τους αντιπάλους του Ολυμπιακού και αυτές εκλεγούν τη διοίκηση της ομοσπονδίας. Άλλωστε, τα στοιχεία για χρηματισμούς ενώσεων που έχουν δει το φως της δημοσιότητας, λιμνάζουν σε εισαγγελικά γραφεία.

Η παρουσία του Μπαλτάκου στην προεδρία της ομοσπονδίας, αποτέλεσε από μόνη της πρόκληση. Ακόμα και ο ίδιος δήλωσε πρόσφατα στους Betaradres ότι δικαίως ο Ολυμπιακός είναι επιφυλακτικός απέναντί του. Πλέον προαλείφεται για την προεδρία ο ίδιος ο διευθύνων σύμβουλος της ΠΑΕ ΠΑΟΚ Μάκης Γκαγκάτσης.

Η ουσιαστική λύση του προβλήματος μπορεί να έρθει μόνο με αλλαγή διοικήσεων, αρχικά στις ενώσεις και στη συνέχεια στην ίδια την ομοσπονδία.

Σε επίπεδο πολιτικής πρωτοβουλίας, η κατάσταση είναι επίσης τραγική. Όταν υπάρχει πολιτική βούληση, όλα γίνονται, ωστόσο αυτή η βούληση δεν υπάρχει σήμερα.

Θυμίζουμε ότι, επί ΣΥΡΙΖΑ, ο υφυπουργός αθλητισμού ζητούσε να αλλάξουν οι ορισμοί των βοηθών διαιτητή για να δώσει άδεια να γίνει ο τελικός κυπέλλου, το 2016! Επίσης, ο τότε πρόεδρος της ΕΠΟ αναγκάστηκε να παραιτηθεί, υπό τις κυβερνητικές απειλές για ποδοσφαιρικό Grexit...


Η παρούσα κυβέρνηση όμως, παρακολουθεί αμέτοχη την κατάσταση που εξελίσσεται σήμερα. Ο ίδιος ο πρωθυπουργός είχε δώσει ξεκάθαρο στίγμα πριν από έναν χρόνο, λέγοντας ότι ο Ολυμπιακός δεν πρέπει να παραπονιέται, γιατί κατέκτησε τρία πρωταθλήματα τα τελευταία χρόνια. Το μήνυμα ήταν σαφές, ότι η πίτα πρέπει να μοιραστεί σε περισσότερους, είτε το αξίζουν, είτε όχι.

Οι δηλώσεις αυτές έγιναν πέρυσι στις 07/11/2022. Από τότε μεσολάβησαν δύο εκλογικές αναμετρήσεις βουλευτικών εκλογών, μία στις 21/05/2023 και μία στις 25/06/2023. Στο μεσοδιάστημα, προωθήθηκε η διπλή ανάπλαση για την κατασκευή ποδοσφαιρικού γηπέδου του Παναθηναϊκού στον Βοτανικό με χρήματα του Ταμείου Ανάκαμψης και παραχωρήθηκε το κλειστό του ΟΑΚΑ στην ΚΑΕ Παναθηναϊκός με τους δικούς της όρους.

Ο κόσμος του Ολυμπιακού ήταν ενήμερος προεκλογικά για την ύπουλη αντιολυμπιακή κυβερνητική στάση. Προτού λοιπόν κριτικάρουμε κάποιους γιατί «βγάζουν απλά ανακοινώσεις και δεν ανατρέπουν το καθεστώς της ΕΠΟ», λες και είναι κάτι τόσο απλό, ας κοιτάξουμε όλοι τον εαυτό μας στον καθρέφτη.

Ο τρίτος πόλος είναι η ΟΥΕΦΑ. Αξίζει να θυμίσουμε ότι ο Γενικός Γραμματέας της Ευρωπαϊκής ποδοσφαιρικής ομοσπονδίας, Θεόδωρος Θεοδωρίδης είχε ενεργό ανάμειξη στην ανατροπή των διοικήσεων της ΕΠΟ προ «εξυγίανσης», όπως αποκάλυψε δημόσια ο πρώην υφυπουργός αθλητισμού Σταύρος Κοντονής.


Στην παρούσα φάση όμως, ο Θ. Θεοδωρίδης παραμένει αμέτοχος με την τραγική κατάσταση που επικρατεί στο Ελληνικό ποδόσφαιρο και, σαν να μην έφτανε αυτό, οι διαιτητές της ΟΥΕΦΑ σφάζουν διαρκώς τον Ολυμπιακό.

Τα δεδομένα και στους τρεις πόλους του αντιολυμπιακού καθεστώτος έχουν τούτη την ώρα, ως εξής:

- Η ΕΠΟ ελέγχει απόλυτα τις ενώσεις. Άρα, η διοίκηση Μπαλτάκου δεν έχει κανένα εμπόδιο να υλοποιεί τα αντιολυμπιακά σχέδια όσων την στηρίζουν.

- Η κυβέρνηση επανεξελέγη πρόσφατα και δεν έχει ουσιαστικό αντίπαλο στην αντιπολίτευση. Συνεπώς, αισθάνεται παντοδύναμη, προωθώντας την ατζέντα της.

- Ο Θεόδωρος Θεοδωρίδης είναι το νούμερο 2 της ΟΥΕΦΑ και δεν απειλείται από πουθενά.

Δεν πρέπει επουδενί να υποτιμήσουμε τη σημερινή κινητοποίηση της Δικαιοσύνης. Η κλήση του Βαγγέλη Μαρινάκη να καταθέσει στον Άρειο Πάγο, σημαίνει πολλά. Πρέπει λοιπόν να εναποθέσουμε κάποιες ελπίδες στους δικαστές, κρατώντας όμως μικρό καλάθι.

Από κει και πέρα, ο Ολυμπιακός μπορεί να ασκήσει πίεση με κάθε νόμιμο τρόπο, σε πολιτικό, επιχειρηματικό και μιντιακό επίπεδο. Στόχος να ανατραπούν τα πρόσωπα ή οι πολιτικές, έστω σε έναν από τους τρεις πόλους που στηρίζουν το αντιολυμπιακό καθεστώς.

Αν λείψει έστω ένα από τα τρία στηρίγματα, το καθεστώς θα πέσει.

Ωστόσο, κανείς δεν εγγυάται το αποτέλεσμα, ούτε τον χρονικό ορίζοντα.

Σε κάθε περίπτωση, μία τέτοια προσπάθεια δεν γίνεται δημόσια και μπροστά στις κάμερες. Δημόσια γίνονται οι δηλώσεις και οι ανακοινώσεις. Όλα τα άλλα πρέπει να γίνονται παρασκηνιακά.

Συνεπώς, ο κόσμος του Ολυμπιακού οφείλει να συσπειρωθεί γύρω από την ομάδα του και να δημιουργήσει μία ασπίδα προστασίας της, όπως έχει κάνει και στο παρελθόν, όσο θα δίνονται παρασκηνιακά οι μάχες για να ανατραπεί η σαπίλα γύρω από το Ελληνικό ποδόσφαιρο...

Σχόλια

  1. Φυσικά και έχεις δίκιο και το άρθρο σου είναι σωστό. Η απάντηση όμως στον Μητσοτάκη στην ερώτηση "πού ήταν η εγκληματική οργάνωση στα τρία συνεχόμενα πρωταθλήματα που πήρε ο Ολυμπιακός" είναι διαχρονική και ισχύει και σήμερα. Ο Ολυμπιακός πήρε αυτά τα τρία συνεχόμενα πρωταθλήματα στο εχθρικό περιβάλλον της εξυγίανσης, γιατί είχε την τύχη (ή την εξυπνάδα) να βρει έναν καλό προπονητή, τον οποίο στήριξε και αυτός (με τη συμπαράσταση της διοίκησης) έφτιαξε μια καλή ομάδα. Άρα, παρά τον σημερινό ζόφο και το τρικέφαλο αντιολυμπιακό καθεστώς, η λύση πρέπει να είναι η ίδια. Μετά τον Μαρτίνς η ομάδα μας άλλαξε 4-5 προπονητές, και αυτή η αστάθεια δυνάμωσε την πίεση του κόσμου να παίζουν στο χορτάρι αυτοί που θέλει και όχι αυτοί που πρέπει ή χρειάζονται. Σε αυτή την πίεση υποχώρησε και η διοίκηση, προχωρώντας σε μεταγραφές-πυροτεχνήματα, όπως ο Μαρσέλο, ο Χάμες και άλλοι που είχαν το όνομα αλλά όχι τη χάρη. Αυτός ο ανορθολογισμός και ο λαϊκισμός που προέκυψε εξαιτίας του, έφερε το ποδοσφαιρικό τμήμα πίσω στο παρελθόν. Η λύση όμως είναι απλή: Ας βρεθεί ένας σοβαρός προπονητής με ισχυρή προσωπικότητα και ας αφεθεί να δουλέψει απερίσπαστα, με... δικτατορικές εξουσίες και χωρίς την απαίτηση άμεσων αποτελεσμάτων. Και του Μαρτίνς η πρώτη χρονιά πήγε χαμένη. Τόσο δύσκολο είναι να ακολουθηθεί αυτός ο λογικός δρόμος; Με την οικονομική βοήθεια του προέδρου και τις συμβουλές των τεχνοκρατών που έχει κοντά του, ο Ολυμπιακός μπορεί και οφείλει να δημιουργήσει μια ομάδα που θα νικάει και τη διαιτησία και το παρασκήνιο και τους γελοίους που έχουν συνασπισθεί εναντίον του. Οι γόρδιοι δεσμοί δεν λύνονται, αλλά κόβονται με το σπαθί!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου