ΒΑΣΩ ΒΟΥΓΙΟΥΚΑ: ΧΡΥΣΑΦΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΤΟΥΡΚΟΥΣ - 500 ΕΥΡΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ
Τον Νοέμβριο του 2012, η Ελλάδα βρίσκεται στην καρδιά της άγριας περιόδου των μνημονίων. Ο Ελληνικός λαός έχει φτωχύνει, η ανεργία εκτοξεύεται, οι αυτοκτονίες διαδέχονται η μία την άλλη, ο κίνδυνος κουρέματος καταθέσεων και εξόδου από την ευρωζώνη είναι μεγάλος, η φήμη της χώρας μας στο εξωτερικό έχει τρωθεί σοβαρά και η οικονομική κρίση οδηγεί σε πολιτική κρίση με απανωτές εκλογικές αναμετρήσεις και επικράτηση ακραίων ιδεολογιών. Η υπερηφάνεια της εποχής του Χρηματιστηρίου, των Ολυμπιακών Αγώνων και του Euro έχει δώσει τη θέση της σε μία πρωτοφανή εθνική ταπείνωση.
Εκείνες τις μέρες του Νοεμβρίου του 2012, η Τουρκική ομοσπονδία ξιφασκίας έκανε πρόταση στην Ελληνίδα πρωταθλήτρια Βάσω Βουγιούκα (που ήταν 5η στην παγκόσμια κατάταξη), να αγωνιστεί με τα χρώματα της Τουρκίας. Η Τουρκική προσφορά στην Βουγιούκα ήταν η εξής:
- 100.000 ευρώ (με 50.000 προκαταβολή)
- Μεγάλος μηνιαίος μισθός
- Σημαντικά μπόνους (500.000 ευρώ προβλεπόταν για χρυσό ολυμπιακό μετάλλιο, ενώ 110.000 ευρώ ήταν το μπόνους που θα έδιναν για τη 2η θέση στο πανευρωπαϊκό πρωτάθλημα που είχε κατακτήσει και κατά το παρελθόν η Ελληνίδα πρωταθλήτρια).
Η αντίστοιχη αμοιβή της Βουγιούκα από την Ελληνική ομοσπονδία; 500 ολόκληρα ευρώ μηνιαίως!
Φυσικά, η εκπροσώπηση της Τουρκίας από μία Ελληνίδα αθλήτρια δεν είναι το ίδιο πράγμα με τη μεταγραφή ενός παίκτη σε μία επαγγελματική τουρκική ομάδα σε ένα ομαδικό άθλημα (πχ Σλούκας, Πέλκας). Όλοι μπορούμε να φανταστούμε πόσο ταπεινωτική θα ήταν η στιγμή ενός χρυσού μεταλλίου με την Ελληνίδα πρωταθλήτρια να ακούει τον εθνικό ύμνο της Τουρκίας.
Προς τιμήν της, η Ελληνίδα αθλήτρια απέδειξε ότι το χρήμα δεν είναι το παν και απέρριψε την τουρκική πρόταση τιμώντας την πατρίδα μας που απέφυγε μία ακόμη ταπείνωση. Στη συνέχεια, σύμφωνα με δημοσιεύματα ο εφοπλιστής Βαγγέλης Μαρινάκης στήριξε σημαντικά την Ελληνίδα πρωταθλήτρια. Για μία ακόμη φορά, η ιδιωτική πρωτοβουλία κάλυψε τα κενά του Κράτους.
Οι περισσότεροι τότε πίστεψαν ότι οι Τούρκοι που τότε ευημερούσαν, έκαναν επίδειξη δύναμης εναντίον της δοκιμαζόμενης χώρας μας που βυθιζόταν στη φτώχεια και δεν είχε λεφτά να περισσεύουν για την ξιφασκία.
Και όμως δεν ήταν ακριβώς έτσι. Αυτή είναι η μία πλευρά του νομίσματος. Η πραγματικότητα είναι ότι όλες οι χώρες που έχουν φιλοδοξίες και σχέδια, δίνουν μεγάλη βάση στον αθλητισμό ο οποίος φέρνει φήμη, χρήματα και εμβέλεια.
Δεν πρέπει να ξεχάσουμε το πάθος με το οποίο οι Τούρκοι διεκδικούν τη διοργάνωση μεγάλων αθλητικών γεγονότων. Η Τουρκία διεκδίκησε τη διοργάνωση των Ολυμπιακών Αγώνων του 2000, του 2004, του 2008, του 2012 και του 2020 χωρίς επιτυχία, ενώ διεκδίκησε τη διοργάνωση του Euro του 2012, του 2016 και του 2024 επίσης χωρίς επιτυχία.
ΑΛΒΑΝΙΑ EURO 2016: ΧΡΥΣΑΦΙ ΚΑΙ ΠΑΡΟΞΥΣΜΟΣ ΓΙΑ ΜΙΑ ΝΙΚΗ
ΕΛΛΑΔΑ EURO 2004: ΧΑΜΗΛΟ ΠΡΙΜ ΚΑΙ ΓΚΡΙΝΙΕΣ
Από την υποδοχή των Αλβανών διεθνών το 2016...
Στο Euro 2016, συμμετείχε για πρώτη φορά η εθνική ομάδα της Αλβανίας. Τερμάτισε στην 3η θέση του ομίλου της με 3 βαθμούς και απέτυχε να προκριθεί στην επόμενη φάση. Η παρουσία του Αλβανικού αντιπροσωπευτικού συγκροτήματος ήταν μέτρια, ωστόσο μόνο και μόνο για το ότι η Αλβανία πέτυχε μία νίκη στο τουρνουά, ο λαός και η κυβέρνηση επιφύλαξαν υποδοχή ηρώων στους παίκτες και η κυβέρνηση της χώρας τους παρείχε τα εξής:
- Τιμές αρχηγού Κράτους
- Πριμ 1 εκατομμύριο ευρώ
- Διπλωματικό διαβατήριο που παρέχει στους κατόχους του: Διπλωματικά αυτοκίνητα με 40% έκπτωση, απαλλαγή από φόρους αεροδρομίων, VIP θέσεις σε αεροπλάνα, σουίτες σε ξενοδοχεία, διευκολύνσεις με VISA, κόκκινο χαλί σε αεροδρόμιο, κ.α.
Όλα αυτά για μία νίκη σε όμιλο του EURO! Μπορεί κανείς να φανταστεί τι θα γινόταν αν η Αλβανία κατακτούσε το Euro;
Τι είχε γίνει όμως στην Ελλάδα το 2004 που κατέκτησε το Euro;
Στην Ελλάδα τα σχόλια έδιναν και έπαιρναν για τους διεθνείς «που ζητάνε πριμ ενώ παίζουν με τη φανέλα της πατρίδας τους και ο κόσμος πεινάει» και το θέμα του πριμ έφτασε μέχρι τη Βουλή, ενώ ο Υφυπουργός Αθλητισμού Γ.Ορφανός απέκλεισε το ενδεχόμενο να δοθεί 1 εκατομμύριο ευρώ πριμ σε κάθε παίκτη για την κατάκτηση του Εuro και εν τέλει οι 23 χρυσοί διεθνείς μοιράστηκαν από την Πολιτεία 4 εκατομμύρια ευρώ, δηλαδή 174.000 ευρώ ο καθένας. Όλα αυτά 6 χρόνια πριν την οικονομική κρίση στο αποκορύφωμα της χρυσής εποχής...
Ο δε Ρεχάγκελ πήρε επίσης πριμ 174.000 ευρώ. Θυμίζουμε ότι ο Γερμανός αμέσως μετά την κατάκτηση του Euro, είχε απορρίψει πρόταση της Γερμανικής ποδοσφαιρικής ομοσπονδίας να αναλάβει την εθνική ομάδα της πατρίδας του! Ναι, ο Ρεχάγκελ δεν έγινε προπονητής μίας από τις μεγαλύτερες ποδοσφαιρικές δυνάμεις του κόσμου που τύχαινε και πατρίδα του και η οποία σε 2 χρόνια διοργάνωνε μουντιάλ με μεγάλες πιθανότητες κατάκτησης και επέλεξε να μείνει στην Ελλάδα! Στην Αλβανία ή την Τουρκία ενδεχομένως να του είχαν χτίσει ένα χρυσό άγαλμα που θα ήταν ορατό από τη Σελήνη...
Η ΕΠΟ έδωσε 100.000 ευρώ πριμ σε κάθε διεθνή, ενώ από τα έπαθλα της ΟΥΕΦΑ για την κατάκτηση του Euro, έλαβε 18.500.000 ευρώ...
Το κερασάκι στην τούρτα φυσικά είναι οι ελληναράδες που μιλάνε για "στημένο Euro" ή για "Euro που κοιμήθηκε ο Θεός"...
Μπορείτε να συγκρίνετε την αντιμετώπιση της φτωχότερης Αλβανίας στους διεθνείς της για τη μία απλή νίκη με αποκλεισμό στο Εuro 2016 και την αντιμετώπιση της Ελλάδας (κυβέρνηση, συνωμοσιολόγοι φίλαθλοι) για την κατάκτηση του Εuro 2004, κάτι που δεν έχει πετύχει μέχρι σήμερα ούτε η Αγγλία και να βγάλετε τα συμπεράσματά σας...
ΓΙΑΝΝΗΣ ΑΝΤΕΤΟΚΟΥΝΜΠΟ: Η ΙΘΑΓΕΝΕΙΑ ΠΟΥ ΑΡΓΗΣΕ
Την ώρα που η Τουρκία δεν θα είχε πρόβλημα να πανηγυρίζει μετάλλια με μία Ελληνίδα πρωταθλήτρια στο βάθρο, δεν είναι λίγοι οι Έλληνες που αμφισβητούν την ελληνικότητα του Γιάννη Αντετοκούνμπο. Δεν αντιλαμβάνονται ότι πλέον συμφέρει την Ελλάδα να συνδέεται με τον σούπερ σταρ του ΝΒΑ. Και φυσικά δεν πρέπει να ξεχνάμε πόσο άργησε η ιθαγένεια στον Γιάννη και την οικογένεια του.
Ο Γιάννης με την παρουσία του έχει διαφημίσει τη χώρα σε ένα κοινό εκατοντάδων εκατομμυρίων ανθρώπων παγκοσμίως που είναι το κοινό του NBA. Υπάρχουν άνθρωποι που έμαθαν τη χώρα μας από τον άνθρωπο που ήδη έχει γίνει mvp του NBA και αρχηγός ομάδας στο all star game! Το σλόγκαν «Greek freak» αποτελεί την καλύτερη διαφήμιση για την Ελλάδα.
Ευτυχώς ο Γιάννης γλίτωσε τους πολλούς haters γιατί ακολουθεί χαμηλό προφίλ. Δεν βγαίνει, δεν τζογάρει όπως ο Τζόρνταν, ούτε έχει αλαζονικά facts τύπου Ζλάταν Ιμπραΐμοβιτς, ούτε είναι «γυναικάς»... Παντρεύτηκε και έκανε παιδί μικρός οπότε δεν προκαλεί τόσο την έντονη ζήλεια του μέσου Έλληνα. Παρόλα αυτά haters υπάρχουν.
Ωστόσο, δεν συμφωνούμε ούτε με το άλλο άκρο, δηλαδή το κλισέ που ισχυρίζεται ότι η Ελλάδα χρωστάει τα πάντα στον Γιάννη αλλά εκείνος τίποτα. Και η Ελλάδα χρωστάει στον Γιάννη και το αντίστροφο. Χάρη στη χώρα μας, ο Γιάννης μπόρεσε να βρει τις ευκαιρίες και να κυνηγήσει τα όνειρά του, κάτι που έχει αναγνωρίσει και η οικογένειά του...
ΣΤΕΦΑΝΟΣ ΤΣΙΤΣΙΠΑΣ: ΟΙ ΕΛΛΗΝΑΡΑΔΕΣ HATERS
Το τένις είναι το δημοφιλέστερο ατομικό άθλημα στον κόσμο και από τα δημοφιλέστερα αθλήματα γενικώς. Η μικρή Ελλάδα βρέθηκε να έχει εκπρόσωπο στην αφρόκρεμα του τένις και σε κορυφαίο επίπεδο ένα ελληνόπουλο με εθνική συνείδηση. Ας κλείσουμε τα μάτια και ας φανταστούμε ότι ο Τσιτσιπάς ήταν Αλβανός ή Τουρκός, πόση αγάπη θα εισέπραττε και πόσο περήφανοι θα ήταν οι συμπατριώτες του γι αυτόν.
Φυσικά στην συντριπτική τους πλειοψηφία οι Έλληνες είναι επίσης υπερήφανοι για τον Τσιτσιπά. Δεν λείπουν όμως και οι haters. Το προφίλ του μέσου hater του Τσιτσιπά φιλοτεχνείται από ζήλεια και κόμπλεξ για τα χρήματα που κερδίζει αλλά και από ιδεολογικά/πολιτικά στοιχεία. Ναι, ο μέσος Ελληναράς κατάφερε να βάλει την πολιτική και στο τένις! Η σκέψη είναι απλή: Τένις παίζουν τα πλουιόπαιδα, ο Τσιτσιπάς είναι πλουσιόπαιδο και πήγε στο Ντουμπάι για την πρωτοχρονιά ενώ εγώ έμεινα σπίτι με τη γυναίκα μου και μην ξεχνάμε ότι η Σάκκαρη τα έχει με τον γιο του Κούλη, άρα Τσιτσιφαπ πονάς". Κάπως έτσι εμφανίζονται οι haters του Στέφανου Τσιτσιπά, συριζαϊκής προέλευσης κατά κύριο λόγο να πανηγυρίζουν για την ήττα του στον τελικό του Ρολάν Γκαρός την ώρα που μόνο η παρουσία του εκεί ήταν τεράστιο επίτευγμα!
ΕΠΙΜΥΘΙΟ
Η ανάδειξη μίας χώρας σε αθλητική δύναμη είναι πολύ σημαντική στη διεθνή σκακιέρα. Οι ισχυρές και σοβαρές χώρες διεκδικούν με ζήλο τη διοργάνωση μεγάλων αθλητικών γεγονότων και δίνουν τα πάντα για να αποκτήσουν σπουδαίους αθλητές που τις διαφημίζουν στα πέρατα του πλανήτη.
Το να έχει μία μικρή χώρα ως εκπροσώπους της στον αθλητισμό τον MPV του NBA και έναν τενίστα που στα 22 του αγωνίστηκε σε τελικό grand slam και βρέθηκε στην 4η θέση της παγκόσμιας κατάταξης είναι κεφάλαιο ανεκτίμητης αξίας και οικονομικά και ψυχολογικά και ηθικά.
Πρέπει να το αντιληφθούμε και φυσικά να αγνοήσουμε τις φωνές που υποτιμάνε τους ανθρώπους αυτούς και δημιουργούν κλίμα μιζέριας.
ΥΓ: Τεράστιο Respect στον μεγάλο αθλητή Νόβακ Τζόκοβιτς για μία ακόμα μεγάλη νίκη και για τα λόγια που είπε στον Στέφανο Τσιτσιπά τον οποίο αποθέωσε...
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου